مطالعۀ تأثیر سبک رهبری معنوی بر بهروزی معنوی کارکنان و کیفیت رابطۀ تبادلی رهبر- زیردست در نظام بهداشت و درمان

این پژوهش در پی بررسی تأثیر سبک رهبری معنوی بر کیفیت رابطۀ تبادلی مدیران- زیردستان از طریق بهروزی معنوی کارکنان است. روش: روش پژوهش، توصیفی- همبستگی است. جامعۀ پژوهش را پیرا‌پزشکان و پزشکان مراکز بهداشت و درمان زیرمجموعه دانشگاههای علوم پزشکی شهرهای مشهد و اسفراین تشکیل می‌دهند که 101 نفر از آنها به شیوۀ نمونه‌برداری غیر احتمالی در دسترس در پژوهش شرکت کردند. داده‌های پژوهش‌ به وسیلۀ پرسشنامه‌های استاندارد جمع‌آوری و با آزمونهای آماری تحلیل شد. یافته‌ها: عشق نوع‌دوستانه رهبر بر امید/ باور و چشم‌انداز او و عضویت پیروان، تأثیر مستقیم و مثبت دارد. امید/باور رهبر بر چشم‌انداز او تأثیر مستقیم و مثبت دارد. چشم‌انداز رهبر بر تعهد/رسالت پیروان تأثیر مستقیم و مثبت دارد. تعهد/رسالت و عضویت پیروان بر رابطۀ تبادلی رهبر- پیرو تأثیر مستقیم و مثبت دارد. رهبری معنوی بر بهروزی معنوی کارکنان و نیز بهروزی معنوی کارکنان بر رابطۀ تبادلی مدیران- زیردستان تأثیر معنادار و مثبت دارد. نتیجه‌گیری: رهبری معنوی می‌تواند با خلق ارزشهای عشق‌و‌رزی نوع‌دوستانه/بشردوستانه، سازگاری، اتحاد، همدردی، صلح و آرامش، اعتماد و صداقت و نهادینه‌سازی آنها در فرهنگ سازمانی و نیز پرورش روحیۀ خودباوری، بهبود خودکارامدی زیردستان و القای امید/ باور در آنها نسبت به آینده؛ همچنین توانمندسازی آنها برای تحلیل و ترسیم تصویر بزرگ‌تری از سازمان و در نتیجه، توسعۀ مشارکتی چشم‌انداز از طریق فرایند راهبرد باز و ایجاد تعهد جمعی نسبت به تحقق چشم‌انداز تدوین شده از طریق معنا بخشیدن به کار، هدفمند کردن زندگی کاری و تمجید و تقدیر از رفتارهای فراشغلی در زیردستان، یک فضای کاری فراهم بیاورد که احساس کنند ارزشمندند و کارشان می‌تواند منبع ایجاد تمایز در زندگی خود و سایر افراد درون و برون سازمان شود و نسبت به سازمان و واحدهای کاری خود احساس تعلق کنند