مطالعه ی بیان مارکر ایمنوهیستوشیمی CD10 در کنسر پروستات و ارتباط آن با برخی از ماکرهای کلینیکوپاتولوژیک

مقدمه: مطالعه ی حاضر به منظور بررسی فراوانی اندوپپتیداز طبیعی (NEP) یا CD10 در سلول های کارسینوم پروستات به منظور ارزیابی ارتباط آن با یافته های پیش آگهی دهنده ی تومور انجام گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه ی توصیفی مقطعی بلوک های پارافینی نمونه بافتی بیماران مراجعه کننده به بیمارستان های آموزشی امام خمینی (ره)،شهید بقایی وگلستان اهواز،با تشخیص پاتولوژی آدنوکارسینوم پروستات و هیپرپلازی خوش خیم پروستات استفاده شد. اطلاعات بالینی و دموگرافیک بیماران از پرونده ی بیمارستانی استخراج شد. جهت رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی با استفاده از آنتی بادی منوکلونال Anti CD10 استفاده شد. یافته ها: در مطالعه ی حاضر 51 نمونه ی پروستات(41 مورد بدخیم و 10 مورد خوش خیم) مورد بررسی قرار گرفت. میانگین سنی بیماران برابر با 68.4 سال بود. Stage بیماری در اغلب موارد (75%) محدود به ارگان بود. شدت بیان و شدت رنگ پذیری در نمونه های بدخیم تفاوت معنی داری را نشان دادند. همچنین شدت رنگ پذیری این مارکر نیز در نمونه های بدخیم به طور معنی داری کمتر بود علاوه بر این ارزیابی ارتباط شدت رنگ پذیری با دیگر متغیر های مورد مطالعه نشان داد که ارتباط معنی داری بین شدت رنگ پذیری و gleason score وجود دارد(p<0.0001). نتیجه گیری : به طور کلی یافته های مطالعه ی حاضر نشان می دهد که بیان مارکر CD 10 در تومور های بدخیم پروستات کاهش یافته و یا از بین می رود. با این حال این مارکر در مراحل پیشرفته ی تومور افزایش بیان یافته و مرتبط با الگوی تهاجی تومور است.