مطالعه کنه‌کش‌های گیاهی در کنترل کنه حنایی گوجه‌فرنگی، Aculops lycopersici ، در شرایط آزمایشگاه و گلخانه

     کنه حنایی، Aculops lycopersic، از آفات مهم گوجه‌فرنگی است. با هدف ارزیابی تاثیر کنه­کش­های گیاهی بایومایت، جی سی مایت و فرمولاسیون چریش (8/1%EC) ایرانی، به ترتیب غلظت­های 75/0، 5/1 و 5/2 پی پی ام  از این کنه‌کش­ها محلول مادری تهیه و از غلظت 1/0 الی 9/0 پی­پی­ام آنها برای آزمایشات زیست‌سنجی به روش غوطه­ور نمودن برگ آلوده به کنه در 10 تکرار استفاده شد. نمونه شاهد در آب مقطر غوطه­ور گردید. میزان مرگ و میر کنه حنایی 24 ساعت بعد از تیمارنمودن، توسط نرم­افزار POLO-PC در شرایط آزمایشگاهی تعیین شد. کمترین غلظت براساس LC50، برای جی سی مایت 22/0 پی پی ام و حدود 71 درصد کمتر نسبت به غلظت مجاز شد. کمترین شیب غلظت به مقدار  17/0±15/1 برای غلظت 79/1 پی پی ام چریش بدست آمد. از 20 درصد کمتر و بیشتر نسبت به غلظت بدست­آمده برای هر تیمار در مقایسه با غلظت مجاز و مشاهده حداقل 10 کنه حنایی درسطح یک سانتی­متر مربع هر دو سطح برگ گوجه­فرنگی در شرایط گلخانه­ای ارزیابی شد. جمعیت زنده کنه حنایی  با جمع­آوری تصادفی 12 برگ از هر تیمار، در یک سانتی­متر مربع هر دو سطح برگ در فواصل یک روز قبل، 3، 7 و 14 روز توسط میکروسکوپ شمارش گردیدند. تراکم بیش از 100 کنه در یک سانتی­متر مربع در قسمت زیرین برگ بیش از دو برابر سطح فوقانی آن مشاهده شد. تلفات کنه حنایی از تاثیر غلظت­های هر سه تیمار در نوبت 3 روز تفاوت معنی­داری داشت (P<0.05). درحالیکه تلفات حداکثری کنه حنایی (12/83 الی 75/99 درصد) در بین تیمارها و نوبت‌های 7 و 14 روز بعد به غیر از کنه کش بایومایت تفاوت معنی­دار نداشت. نتایج نشان داد غلظت­های هر سه کنه­کش گیاهی برای کنترل کنه حنایی موثر هستند و امکان تولید گوجه­فرنگی گلخانه­ای عاری از کنه­کش­های آلی وجود دارد.