مطالعه پارامترهای فیزیولوژیکی و بیو شیمیایی پاسخ به تنش اکسایشی در جلبک پر سلولی شارا به دنبال حذف ماده رنگزای مالاکیت سبز

رشد جمعیت جهانی و افزایش نیاز به صنایع مختلف منجر به تجمع انواع مختلف آلاینده ها در محیط زیست و منابع طبیعی شده است. در این میان صنایع رنگ نساجی در طول فرآیندهای رنگرزی میزان قابل توجهی فاضلاب رنگی را به محیط زیست تخلیه می کند که پساب آن حاوی بسیاری از آلاینده های بازدارنده و اکوتوکسیک می باشد. در این کار پژوهشی، پارامترهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی (میزان رنگیزه‌های فتوسنتزی و ترکیبات فنولی، فعالیت آنزیم های سوپر اکسید دیسموتاز، کاتالاز و پراکسیداز) برای سنجش میزان سمیت ماده ی رنگزای مالاکیت سبز در جلبک پر سلولی شارا مورد ارزیابی قرار گرفت. فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان سوپراکسید دیسموتاز 2/41 درصد و پراکسیداز 44 درصد در غلظت‌های متفاوت از مالاکیت افزایش یافت. در مقابل، فعالیت آنزیم کاتالاز در غلظت‌های متفاوت ماده رنگزا کاهش 9/31 درصدی داشت که نشان می دهد پاسخ جلبک شارا به تنش اکسایشی، در بیان ژنهای این سه آنزیم متفاوت می باشد. ترکیبات فنولی 9/72 درصد و کاروتنوئید کل 48 درصد در غلظت‌های بالای مالاکیت سبز افزایش یافت در حالیکه میزان کلروفیل a و b در مالاکیت سبز کاهش 3/18 درصدی نشان داد. ولی میزان مالون دی آلدئید، به عنوان شاخص اکسیداسیون لیپیدی، تغییر معنی داری نشان نداد.