مطالعه نقش آموزش مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات در کاهش چالش های زیست محیطی (با تأکید بر محیط زیست شهری)

گسترش جوامع انسانی و توسعه شهرنشینی موجب پیدایش پدیده­هایی چون تخریب و آلودگی محیط زیست شده است. این امر تنها به یک کشور و یا یک قلمرو خاص مربوط نیست، بلکه مشکل کل جهان است و در برگیرنده مسائل مختلفی نیز هست، از این رو متخصصان حوزه­های مختلف به ارائه راه حل­های متفاوتی پرداخته­اند. بر این اساس، هدف از نگارش مقاله حاضر مطالعه نقش آموزش مبتنی بر فاوا (فناوری اطلاعات و ارتباطات) در کاهش بحران های زیست محیطی است. پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی از نوع تحلیل اسنادی به گردآوری اطلاعات کتابخانه­ای، شامل شناسایی، مطالعه، طبقه­بندی اطلاعات، تجزیه و تحلیل آنها و جمع­بندی اطلاعات درخصوص موضوع مورد مطالعه پرداخته و چگونگی بهبود چالش­های زیست محیطی با به کارگیری آموزش مبتنی بر فاوا را مورد بررسی قرار می­­دهد. نتایج این پژوهش نشان داد که با توجه به ویژگی­های نظام آموزش مبتنی بر فاوا مانند انعطاف­پذیری در زمان و مکان، این نظام می­تواند با حذف بعد مسافت و در نتیجه کاهش مهاجرت از روستاها به شهرها برای دستیابی به نظام آموزشی با کیفیت و جلوگیری از پیامدهای تراکم جمعیت در شهرها، به کاهش مشکلات زیست محیطی به ویژه در محیط­های شهری کمک نماید. همچنین از آنجا که آگاهی کلید اصلی حفاظت از محیط زیست است، نظام آموزش مبتنی برفاوا می­تواند با ارائه آگاهی­های زیست محیطی به همه افراد تحت آموزش، به بهبود چالش­های زیست محیطی کمک نماید.