مطالعه فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره گیاه شیرین بیان(Glycyrrhiza glabra L.) و اثر حفاظتی عصاره برگ بر مسمومیت کلیوی القاء شده با اتانول در موش های صحرایی نر

مقدمه: مصرف حاد الکل باعث القاء پراکسیداسیون لیپید در بافت کلیه می ­شود، اما مصرف مزمن آن اثرات خفیفی بر ویژگی ­های بیوشیمیایی و بافت ­شناختی کلیه دارد. ترکیبات آنتی ­اکسیدانی بافت ­ها را در برابر تنش اکسیداتیو و آسیب القاء شده با اتانول محافظت می ­کنند. هدف از این مطالعه، ارزیابی محتوای ترکیبات فنلی و فعالیت آنتی­ اکسیدانی عصاره برگ و ساقه گیاه شیرین ­بیان و نیز نقش حفاظتی عصاره برگ این گیاه در مسمومیت کلیوی القاء شده با اتانول بود. مواد و روش­ ها: ارزیابی محتوای فنل و فلاونوئید تام عصاره برگ و ساقه شیرین ­بیان به ترتیب به روش ­های فولین-سیوکالتو و کلرید آلومینیوم انجام شد. سنجش فعالیت آنتی ­اکسیدانی این عصاره­ ها به روش مهار رایکال آزاد 2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl (DPPH) انجام شد. به علاوه اثر حفاظتی عصاره برگ این گیاه، پس از تیمار دهانی چهار گروه موش­ صحرایی نر نژاد ویستار شامل گروه 1 یا کنترل(روزانه 1 میلی ­لیتر آب)، گروه 2 (روزانه 1 میلی ­لیتر اتانول 50 درصد)، گروه 3 (روزانه 500 میلی­ گرم/کیلوگرم عصاره برگ و 1 میلی ­لیتر اتانول 50 درصد) و گروه 4 (روزانه 500 میلی ­گرم/کیلوگرم عصاره برگ) توسط ارزیابی شاخص ­های بیوشیمیایی و بافت­ شناختی بافت کلیه انجام شد. مطالعه بافت­ شناختی با استفاده از رنگ ­آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین رنگ­آمیزی و توسط میکروسکوپ نوری انجام شد. در نهایت داده ­های حاصل با استفاده از نرم افزارSPSS vol.20  آنالیز و با آزمون دانکن در سطح P<0.05 گروه­ بندی شدند. یافته ­های پژوهش: عصاره ساقه شیرین ­بیان محتوای فلاونوئیدی بالاتری از عصاره برگ داشت. عصــاره­ های ســـاقه و برگ فــعالیت آنتی ­اکسیدانی(93-86 درصد) خوبی نسبت به اسید آسکوربیک(71 درصد) نشان دادند. نتایج آنالیز بیوشیمیایی بر روی بافت کلیه موش­ های صحرایی نر نشان داد که فعالیت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز(SOD) و محتوای پراکسید هیدروژن در گروه تیمار شده با اتانول افزایش یافت، اما تغییر معنی­ داری در محتوای پروتئین کل و مالون دی آلدئید(MDA) آن گروه مشاهده نشد. هم چنین نتایج حاصل از مطالعات بافت شناسی نشان داد که بافت کلیوی موش ­های صحرایی نر تیمار شده با اتانول در مقایسه با گروه کنترل، دچار آسیب شده و عصاره گونه مورد مطالعه این آسیب را تعدیل نمود. بحث و نتیجه ­گیری: به نظر می ­رسد عصاره گیاه شیرین ­بیان واجد فعالیت زیستی است و در آینده می ­تواند به عنوان یک آنتی ­اکسیدان طبیعی جدید در صنایع غذایی و دارویی به کار رود.  مقدمه: مصرف حاد الکل باعث القاء پراکسیداسیون لیپید در بافت کلیه می ­شود، اما مصرف مزمن آن اثرات خفیفی بر ویژگی ­های بیوشیمیایی و بافت ­شناختی کلیه دارد. ترکیبات آنتی ­اکسیدانی بافت ­ها را در برابر تنش اکسیداتیو و آسیب القاء شده با اتانول محافظت می ­کنند. هدف از این مطالعه، ارزیابی محتوای ترکیبات فنلی و فعالیت آنتی­ اکسیدانی عصاره برگ و ساقه گیاه شیرین ­بیان و نیز نقش حفاظتی عصاره برگ این گیاه در مسمومیت کلیوی القاء شده با اتانول بود. مواد و روش­ ها: ارزیابی محتوای فنل و فلاونوئید تام عصاره برگ و ساقه شیرین ­بیان به ترتیب به روش ­های فولین-سیوکالتو و کلرید آلومینیوم انجام شد. سنجش فعالیت آنتی ­اکسیدانی این عصاره­ ها به روش مهار رایکال آزاد 2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl (DPPH) انجام شد. به علاوه اثر حفاظتی عصاره برگ این گیاه، پس از تیمار دهانی چهار گروه موش­ صحرایی نر نژاد ویستار شامل گروه 1 یا کنترل(روزانه 1 میلی ­لیتر آب)، گروه 2 (روزانه 1 میلی ­لیتر اتانول 50 درصد)، گروه 3 (روزانه 500 میلی­ گرم/کیلوگرم عصاره برگ و 1 میلی ­لیتر اتانول 50 درصد) و گروه 4 (روزانه 500 میلی ­گرم/کیلوگرم عصاره برگ) توسط ارزیابی شاخص ­های بیوشیمیایی و بافت­ شناختی بافت کلیه انجام شد. مطالعه بافت­ شناختی با استفاده از رنگ ­آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین رنگ­آمیزی و توسط میکروسکوپ نوری انجام شد. در نهایت داده ­های حاصل با استفاده از نرم افزارSPSS vol.20  آنالیز و با آزمون دانکن در سطح P<0.05 گروه­ بندی شدند. یافته ­های پژوهش: عصاره ساقه شیرین ­بیان محتوای فلاونوئیدی بالاتری از عصاره برگ داشت. عصــاره­ های ســـاقه و برگ فــعالیت آنتی ­اکسیدانی(93-86 درصد) خوبی نسبت به اسید آسکوربیک(71 درصد) نشان دادند. نتایج آنالیز بیوشیمیایی بر روی بافت کلیه موش­ های صحرایی نر نشان داد که فعالیت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز(SOD) و محتوای پراکسید هیدروژن در گروه تیمار شده با اتانول افزایش یافت، اما تغییر معنی­ داری در محتوای پروتئین کل و مالون دی آلدئید(MDA) آن گروه مشاهده نشد. هم چنین نتایج حاصل از مطالعات بافت شناسی نشان داد که بافت کلیوی موش ­های صحرایی نر تیمار شده با اتانول در مقایسه با گروه کنترل، دچار آسیب شده و عصاره گونه مورد مطالعه این آسیب را تعدیل نمود. بحث و نتیجه ­گیری: به نظر می ­رسد عصاره گیاه شیرین ­بیان واجد فعالیت زیستی است و در آینده می ­تواند به عنوان یک آنتی ­اکسیدان طبیعی جدید در صنایع غذایی و دارویی به کار رود.