مطالعه سیاست های رسانه ملی در حوزه ارتباطات سلامت (با تاکید بر برنامه های اصلی سلامت محور سیما در سال 1395)

این مقاله به بررسی نحوه سیاست‌گذاری‌ رسانه ملی در حوزه سلامت پرداخته است. به این منظور و با هدف پاسخگویی به این سؤال‌ها که: «سیاست‌گذاری برنامه‌های سلامت‌محور تلویزیون (سیمای جمهوری اسلامی)، چگونه است؟» «محوریت موضوعی برنامه‌های سلامت‌محور بر کدامیک از ابعاد چهارگانه سلامت (جسمی، روحی، اجتماعی و معنوی) متمرکز شده است؟» و «محوریت برنامه‌های سلامت‌محور پیشگیری و بهبود سلامت است و یا درمان بیماری؟»، از روش آمیخته (ترکیبی) و در دو بخش کمی (تحلیل محتوای کمی) و کیفی (مطالعه تطبیقی) استفاده شده است. همچنین ضمن کاربست و بهره‌گیری از نظریه‌های «ارتباط برای ترغیب» « کاشت» « برجسته‌سازی» از هر عنوان برنامه سلامت محور سیما که به طور تصادفی انتخاب شده، 10 قسمت برنامه بازبینی و در مجموع 100نوبت-برنامه تحلیل شده است. در بخش کمی با استفاده از نرم‌افزار تحلیل کمی (اس پی اس اس) جداول فراوانی استخراج و تحلیل‌شده که در نهایت با شاخص‌های به‌دست‌آمده از شورای تخصصی سلامت رسانه ملی، مورد مقایسه قرار گرفته و میزان اجرایی شدن دستورالعمل آن شورا در برنامه‌های سلامت‌محور سیما مورد بررسی قرارگرفته است. نتیجه حاصل از پژوهش نشان می‌دهد بیشترین حجم برنامه‌های سلامت‌محور بعد سلامت جسمانی را مورد توجه قرار داده‌اند و بیشتر برنامه‌ها پیشگیری و درمان را به‌صورت توأمان مدنظر داشته‌اند. همچنین در برخی موارد نیز، همسویی بین راهبردهای شورای سلامت و برنامه‌های تولید شده مشاهده نمی‌شود.