مطالعه تطبیقی تنظیم هیجان، خودکنترلی و مکانیزم‌های دفاعی در بیماران قلبی عروقی، بیماران دیابتی و افراد بهنجار

مقدمه: بیماری قلبی- عروقی و دیابت نوع 2 اختلال­های روانی- فیزیولوژیک هستند که علاوه بر مشکلات جسمی، عوامل روانشناختی در بروز و تشدید آن نقش بسزایی دارند. پژوهش حاضر با هدف مقایسه تنظیم هیجان، خودکنترلی و مکانیزم های دفاعی بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونری قلب، دیابت نوع 2 و افراد بهنجار انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه پس رویدادی(علی مقایسه­ای) و جامعه آماری پژوهش متشکل از سه گروه بیماران قلبی عروقی،  بیماران دیابتی و افراد بهنجار بود. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس40 بیمار مبتلا به عروق کرونر قلب، 40 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 انتخاب و در متغیر های سن، جنسیت، تحصیلات و وضعیت تاهل با 40 نفر از افراد بهنجار همتا شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه سبک های دفاعی Defense Styles Questionnaire (DSQ-40) پرسشنامه تنظیم هیجان emotional regulation questionnaire (CERQ-10) و پرسشنامه خود کنترلی  self-control questionnaire (SC-13)بود. داده­ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته­ها:  یافته ها نشان داد که  بین سه گروه در متغیر های ارزیابی مجدد (001/0>P)، فرونشانی (001/0>P)، خود کنترلی(001/0>P)، مکانیزم های دفاعی رشدیافته (001/0>P)، مکانیزم های دفاعی روان آزرده (001/0>P) و مکانیزم های دفاعی رشدنا یافته (001/0>P)،تفاوت معنی داری وجود دارد. نتیجه گیری: با توجه به یافته­های این پژوهش، برای ارتقاء روان پرستاری بیماران قلبی عروقی و بیماران دیابتی می­توان از آموزش تنظیم هیجان، مدیریت استرس و خودکنترلی سود جست.