مراکز درمان و بازتوانی اعتیاد و چالشی جدید به نام نظارت

سابقه‌ی مراکز درمان و بازتوانی اعتیاد پس از انقلاب، اگرچه به بیش از دو دهه قبل بر‌می‌گردد، تا زمانی که داروی مخدر یا شبه مخدر بخشی از ابزار کار این مراکز و به تدریج در بسیاری از اوقات متاسفانه تنها ابزار کار این مراکز نشده بود، جذابیت چندانی برای هیچ‌یک از طرفین ماجرا نداشت. با ورود متادون و بوپرنورفین و بعدتر تنتور تریاک به این مراکز، آن‌ها جذابیت‌‌های متعددی پیدا کردند؛ از طرفی پزشکان و روانشناسان که از سر علاقه به این دامنه‌ی کاری یا به دلیل جذابیت‌‌های درآمدی آن به صورت روزافزون به تاسیس این مراکز علاقه نشان دادند و از طرف دیگر نیز بیمارانی که متقاضی درمان به شیوه‌‌های جدیدتر و بدون عوارض جسمی شدیدتر بودند یا درمان و دریافت دارو را منبع درآمدی برای خود از طریق توزیع دست دوم پیدا کرده بودند.