مدل آموزش اثربخش در دانشگاه فرهنگیان با تأکید بر رویکرد حمایت یاددهنده-یادگیرنده

هدف اصلی این تحقیق، تبیین و اعتباریابی مدل آموزش اثربخش در دانشگاه فرهنگیان با رویکرد حمایت یاددهنده-یادگیرنده می‌باشد. این پژوهش از نوع توصیفی بوده که با روش پیمایش انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش، متشکل از گروه خبرگان آشنا به مسایل آموزشی دانشگاه تربیت‌معلم (6 نفر)، گروه دانشجویان (2200 نفر) و اعضای هیأت علمی (60 نفر) بوده است. از گروه دانشجویان و هیأت علمی تعداد 328 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای متناسب انتخاب و به پرسش‌نامه‌ای که با استفاده از نظرات 6 کارشناس و خبره که در دو مرحله‌ی رفت و برگشتی (اجماع)، ساخته‌شده، پاسخ دادند. برای تأمین روایی و پایایی ابزار جمع‌آوری اطلاعات به ترتیب از نظرات متخصصان آموزش و آلفای کرونباخ (94/0) استفاده شده است. پاسخ‌های جمع‌آوری‌شده با استفاده از فنون آمار توصیفی و استنباطی با نرم‌افزار SPSS22 و AMOS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که 4 عامل، به ترتیب: توسعه‌ی منابع و حمایت‌های اعضای هیأت علمی، توسعه‌ی ساختار برنامه‌ی درسی، فرایند یاددهی-یادگیری و حمایت‌های دانشجویی دارای بیشترین بار عاملی تعیین‌کننده بوده است. هم‌چنین، نتیجه‌ی به‌دست‌آمده، با استفاده از تحلیل عاملی نشان‌دهنده‌ی مناسب بودن شاخص‌های برازندگی می‌باشد. به عبارت دیگر، می‌توان از این عوامل به عنوان معیاری برای تعیین کیفیت در دانشگاه فرهنگیان استفاده کرد.