مدل‌سازی ریاضی و بررسی تاثیر مساحت دم افقی بر وضعیت پایداری بالگرد یک روتور اصلی در پرواز کروز

در این مقاله تأثیر ابعاد دم افقی بر بهبود پاسخ‌های دینامیکی، خواص پایداری و میزان ارتقاء کیفیت و خوش‌دستی پرواز بالگردهای یک روتور اصلی در پرواز کروز بررسی می‌شود. این فرایند شامل استخراج مدل دینامیک غیرخطی شش درجه آزادی بر اساس روابط آیرودینامیک خطی و با فرض خطی بودن سرعت القایی روتور و دو درجه آزادی فلپینگ و فدرینگ برای بالگرد متشکل از یک روتور اصلی، روتور دم، دم افقی و عمودی، بدنه و سامانه پیشرانش است. استخراج مشتقات پایداری و کنترل بالگرد در شرایط تریم و بررسی تأثیر تغییر مساحت دم افقی بر پایداری بالگرد در پرواز کروز بیانگر روند مطالعات در مقاله حاضر است. نتایج حاصل نشان می‌دهد که افزایش مساحت دم افقی بالگرد تاثیر قابل ملاحظه‌ای بر شرایط تریم بالگرد مورد تحقیق ندارد، و نیازی به محاسبه شرایط تریم برای مقادیر مختلف مساحت دم افقی نیست. همچنین نتایج نشان می‌دهد که تغییر سایز دم افقی باعث بهبود پایداری طولی می‌شود، و با افزایش مساحت دم افقی تا سه برابر مقدار اولیه، قطب‌های سیستم حلقه باز به ناحیه پایدار منتقل می‌شود و الزامات استاندارد (ADS-33E) برای پرواز در سطح یک پروازی که فراجهش کمتر از 30 درصد و زمان نشست کمتر از 5 ثانیه را اجابت می‌کند.