مدل‌سازی ترمودینامیکی جذب سطحی گازهای خالص و مخلوط‌های دوتایی و سه تایی گازی با استفاده از مدل دانسیته موضعی ساده شده

در این مطالعه از مدل دانسیته موضعی ساده شده (SLD) به منظور بیان جذب سطحی چندین گاز خالص و مخلوط‌های دوتایی و سه تایی تشکیل شده از اجزای مذکور استفاده شده است. خواص سیال به کمک معادلات حالت PR و ESD محاسبه شده است . سه حالت مختلف در تعیین پارامترهای مدل مورد ارزیابی قرار گرفته است. در حالات 1 و 2 به ترتیب مدل دارای 2 و 1 پارامتر قابل تنظیم است. در حالت 3، هیچ یک از پارامترهای مدل تنظیم نشده‌اند. در همه موارد تنها از اطلاعات اجزای خالص در پیش‌بینی جذب مخلوط‌ها استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد که اگرچه برازش پارامترها نتایج مدل را برای مواد خالص نسبتاً بهبود می‌بخشد، اما برای مخلوط‌ها تأثیر چشمگیری ندارد و حتی در برخی موارد اثر معکوس دارد. بنابراین با برازش نکردن آنها نیز نتایج مدل با دقت خوبی قابل قبول است. متوسط خطای مطلق محاسبات جذب اضافی گاز برای مواد خالص با استفاده از معادله حالت PR به ترتیب برابر 6/6%، 0/10% و 6/11% برای حالات 1، 2 و3 به دست آمده است. متوسط خطای مطلق محاسبات برروی همین مواد با معادله حالت ESD برای حالات 1، 2 و 3 به ترتیب 1/8%، 4/10 % و 9/15% است. برای مخلوط‌های دو جزئی متوسط خطای مطلق جذب اضافی گاز با معادله حالت PR برابر 7/2، 9/3 و 2/4% و با معادله حالت ESD برابر 7/4%، 5/3% و 8/4% برای حالات 1، 2 و 3 به دست آمده است. محاسبات جذب اضافی برای یک محلول سه جزئی از متان، اتان و اتیلن در حالات 1، 2 و 3 نیز خطایی معادل 5%، 4% و 6/15% برای معادله حالت PR و 9/6%، 9/8% و 4/17% برای معادله ESD دارد. محاسبات نشان می‌دهد که در مجموع، معادله حالت PR نتایج بهتری نسبت به معادله حالت ESD ارائه می‌دهد.