قرآن و گذر از نظم خطی: یک بررسی زبان‌شناختی

عالمان غربی معمولاً ترتیب غیر خطی آیات را نشانی ازعدم انسجام و گسستگی متن قرآن دانسته‌اند؛ با این‌حال، به‌نظر می‌رسد طرح پرسش ِ انسجام و دیگر مفاهیم مرتبط با آن همواره یکی از ویژگیهای مهم متن قرآنی، یعنی«غیر خطی بودن» را از نظر پنهان ‌داشته است. نگارنده بر این اعتقاد است که برای آشکار ساختن این ویژگی، آیات باید در رابطه با خداوندی در نظر آورده شوند که خود را در زبان همچون گوینده‌ای که کلامش آغاز و پایانی دارد، آشکار نمی‌سازد. خالق چون بشر سخن نمی‌گوید. قرآن در این مطالعه به منزلة متنی غیر خطی و بی‌زمان در نظر گرفته می‌شود که ماهیت الهی خود را از طریق در هم شکستن مداوم بافت زمانی ـ مکانی و گذر از زبانِ خطی آشکار می‌سازد.