قاعده غرور و تدلیس در پرتو وحدت قواعد مسئولیت (برگرفته از نظر امام خمینی(س) در کتاب البیع)

  امام خمینی در کتابالبیع در بسیاری موارد تدلیس و غرور را در موارد اعمالآنها، امری واحد شمرده‌اند و روشن است که جهات مشترک متعددی میان خیار تدلیس وقاعده غرور وجود دارد و امام خمینی بر آنها تأکید داشته‌اند؛ با این حال، تمایزاتآنها نیز  قابل بررسی بوده و در جهت شناختو استفاده بهتر از آنها کمک خواهد کرد. در بازشناسی تمایزات این دو تأسیس حقوقیبیان شده است که اعمال «قاعده غرور» مستلزم وجود ضرر است، در حالی که در «تدلیس»ممکن است ضرری وجود نداشته باشد؛ همچنین تدلیس موجب حق فسخ بوده و غرور موجب جبرانضرر است. از دیگر تمایزات، اختلاف در قصد فریب و حتی تفاوت در مبانی، بیان گردیدهاست و در نهایت می‌توان رابطه غرور و تدلیس را عموم و خصوص من وجه دانست. خصوصاًاین ویژگی آخر،  موجب شده است با تأکید برموارد متعدد وحدت مصداقی این دو قاعده،  ازاین ظرفیت در جهت حرکت در مسیر وحدت قواعد مسئولیت، گام برداریم.