فضای مجازی و پویش های هویت قومی(مورد مطالعه: روشنفکران و فعالین مدنی بلوچ)

هویت قومی در جهان امروز، اساساً امری سیال بوده و درک واحدی نسبت به آن وجود ندارد. از سوی دیگر، باوربه ماهیت برساختی هویت، مستلزم تدقیق و تعمق نسبتبه جایگاه افراد یا گروه­هایی است که چشم­انداز ویژه خود را در این ارتباط توسعه می­بخشند. پژوهش حاضر، بر مبنای چنین درکی و با ضرورت فهم بخشی از­ اندیشه­هایی که نسبت به مسئله قومیت و هویت قومی در بلوچستان ایران خاصه در دوران معاصر وجود داشته و دارد، سازمان یافته است. به­طور مشخص، سعی نموده تا با تمرکز بر فعالیت­های تعدادی از روشنفکران و فعالین مدنی بلوچ، چگونگی بازتعریف مسئلة هویت و بازاندیشی در آن را توسط ایشان که بیشترین فعالیت­هاشان بربستر فضایمجازی صورت می­گیرد، بهپرسش کشیده، بهفهم درآوریم. تأملاتما در این پژوهش،باحرکت از نوعی روش­شناسی کیفی نشان می­دهد که اغلب اعضای جامعة مورد مطالعه با پایگاه­های اجتماعی- فرهنگی مشابه و نیز رویکردهای سیاسی اصلاح­گرانه، سعی­بر صورت­بندی مجموعه­ای از مواجهه­های انتقادی نسب به طیف­ها و جریان­های مختلف سیاسی و اجتماعی داشته­اند؛ برخلاف برخی از گروه­های هویت­خواه دیگر، این گروه پیش از هر چیز، در پی ارئه نوعی نقد درونی، بر اصلاح ساختار و سازمان اجتماعی جامعة خود بلوچ­ها تأکید دارد و پس از آن، نوک پیکان انتقاد خود را به سوی ساختارهای کلان­تر حاکمیتی نشانه می­رود. در حقیقت، به نظر می­رسد ما با نوعی جریان روشنفکری انتقادی رو به رو هستیم که بیش­تر فعالیت­های آنان بر حول یک هستة محوری می­چرخد و آن همان چیزی است که در این پژوهش، تحت عنوان «بازاندیشی در خویشتن بلوچ» مورد بحث قرار گرفته است]1[.