فراوانی آلل‌های D ضعیف در اهداکنندگان خون با روش‌های مولکولی

چکیده سابقه و هدف از آن جایی که شناسایی آنتی‌ژن‌های D ضعیف می‌تواند از مصرف بی جای خون RhD منفی و تزریق نا به جای رگام در مادران جلوگیری نماید، تعیین فراوانی انواع آلل های D ضعیف در کشور ما ضروری به نظر می‌رسد. در این مطالعه فراوانی این آلل‌ها در بین اهداکنندگان خون 21 استان ایران در سال 1395 از طریق آنالیز مولکولی بررسی گردید. مواد و روش‌ها  مطالعه انجام شده از نوع توصیفی بود. تعداد 105 نمونه خون دارای بیان ضعیف آنتی‌ژن D از اهداکنندگان خون جمع‌آوری و فنوتیپ نمونه‌ها از نظر آنتی‌ژن‌های D, C, c, E, e به وسیله روش‌های سرولوژیک تعیین گردید و سپس وجود آلل‌های مختلف مسئول ایجاد فنوتیپ D ضعیف به وسیله روش‌های مولکولی RFLP ، PCR-SSP و تعیین توالیDNA  ارزیابی شدند. یافته‌ها بیشترین فراوانی مربوط به D ضعیف نوع 15 (1/38%) بود. نوع 1 (48/10%)، نوع 5 (62/7%)، نوع 4 (76/4%)، نوع 80 (8/3%)، نوع 3 (9/1%) و نوع 11 ، 8 ، 100 هر کدام(95/0%) بود. D ناقص با فراوانی DLO (57/8%) و Va/DAU (95/0%) دیده شد. نتایج این مطالعه هم چنین همراهی D ضعیف نوع 15 را با آنتی‌ژن E و همراهی D ضعیف نوع 1 و D ناقص DLO را با آنتی‌ژن C نشان داد. نتیجه گیری در این مطالعه تفاوت چشمگیری بین فراوانی واریانت‌های D ضعیف در بین اهداکنندگان خون کشور ما در مقایسه با جمعیت‌های سفید پوست اروپایی، آمریکایی و آفریقایی و هم چنین جمعیت آسیایی وجود دارد.