عملکرد تیروئید، عملکرد شناختی و بهره‌ی هوشی در کودکان مادران مبتلا به تیروئیدیت پس از زایمان

مقدمه: تأثیر هورمون‌‌های تیروئید بر مراحل مختلف تکامل سلول‌های مغز در مطالعه‌های مختلف نشان داده شده است. از طرفی تیروئیدیت پس از زایمان با تیتر بالای آنتی‌بادی ضد پراکسیداز در دوران بارداری همراه است. خودایمنی تیروئید در دوران بارداری منجر به کاهش T4 آزاد در سرم مادر با وجود عملکرد طبیعی تیروئید می‌گردد. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر ابتلای مادر به تیروئیدیت پس از زایمان بر عملکرد تیروئید و تکامل شناختی کودک حاصل از آن بارداری طراحی شد. مواد و روش‌ها: این مطالعه‌ی هم‌گروهی‌ ـ ‌مشاهد‌ه‌ای از آبان 86 تا فروردین 1387 در کودکان متولد شده از مادران مبتلا به تیروئیدیت پس از زایمان در مقایسه با کودکان مادران با عملکرد طبیعی تیروئید در دوران بعد از زایمان انجام شد. نمونه‌ی خون و ادرار از کودکان و نمونه‌ی خون از مادران برای بررسی عملکرد تیروئید دریافت شد. تمام کودکان از نظر عملکرد شناختی به وسیله 7 آزمون روانشناختی توسط روانشناس بالینی مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته‌ها: 124کودک، 55 نفر در گروه مورد (فرزند مادر مبتلا به تیروئیدیت پس از زایمان) و 69 کودک در گروه شاهد (فرزند مادر بدون ابتلا به تیروئیدیت پس از زایمان) ارزیابی شدند. متوسط سن کودکان در گروه مورد 4/1±5/9 و در گروه شاهد 1/0± 4/9 سال بود. هیچ تفاوتی از نظر عوامل زمینه‌ای احتمالی مؤثر بر بهره‌ی هوشی در دو گروه وجود نداشت. میانگین بهره‌ی هوشی کلی، عملکردی و کلامی در گروه مورد و شاهد به ترتیب 10±115 در مقابل 12±116، 11±113 در مقابل 12±116 و 12±113 در مقابل 13 ±113 بود. (5/0=P). از نظر سایر آزمون‌‌های عملکرد شناختی در هیچ‌یک از 7 آزمون روانشناختی تفاوتی بین دو گروه یافت نشد. هم‌چنین از نظر عملکرد تیروئید بین دو گروه تفاوتی دیده نشد. نتیجه‌گیری: تیروئیدیت پس از زایمان در مادران سبب افزایش شیوع گواتر یا اختلال در عملکرد تیروئید، تکامل شناختی و بهره‌ی هوشی کودکان نمی‌شود.