عامل‌های موثر بر نگرش آموزگاران ابتدایی شهر زنجان در گنجاندن آموزش‏های کشاورزی و محیط زیست در برنامه‌های درسی

      گنجاندن موضوع‌های مرتبط با کشاورزی و محیط زیست در متن درس‌های دوره ابتدایی، ضمن ایجاد زمینه‌ تجربه یادگیری واقعی زندگی برای دانش‌آموزان باعث شکل‏گیری نگرش مثبت در آنان راجع به کشاورزی و محیط زیست می‏شود. تصمیم و آمادگی آموزگاران برای تدریس موضوع‌های کاربردی‌ کشاورزی و محیط زیست، تحت تاثیر نگرش آنان و سیاست‏های وزارت آموزش و پرورش می‌باشد. هدف این تحقیق علی-ارتباطی سنجش عامل‌های موثر بر نگرش آموزگاران در زمینه‏ی گنجاندن موضوع‌های کشاورزی و محیط زیست در برنامه‌های درسی می‌باشد. جامعه‏ی آماری تحقیق را همه‌ی آموزگاران ابتدایی شهر زنجان در سال 1394 تشکیل می‌دادند (4359 نفر) که برمبنای جدول نمونه‌گیری کرجسی و مورگان و با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای تصادفی متناسب، 343 نفر گزینش و بررسی شدند. نگرش از طریق شاخص ترکیبی 18 گویه‌ای سنجش شد و با انجام بررسی مقدماتی با 30 آموزگار و  محاسبه ضریب پایایی ترکیبی برابر با 87/0 CR= پایایی آن تایید شد. روایی محتوایی و سازه‌ای ابزار تحقیق توسط اعضای هیات علمی ترویج و آموزش کشاورزی و محیط زیست حاصل شد. نتایج نشان دادند که بیشتر آموزگاران (4/78 درصد) دارای نگرش مساعدی در زمینه‏ی گنجاندن موضوع‌های کشاورزی و محیط زیست در برنامه‌های آموزشی هستند. آزمون من‌ویت‌نی نشان داد که آموزگاران با تجربه پیشین کار کشاورزی نگرش مساعد‏تری در مقایسه با آموزگاران بدون تجربه کار کشاورزی داشتند،  نیز آموزگاران مرد در مقایسه با آموزگاران زن نگرش مساعدتری در این زمینه داشتند. تحلیل همبستگی نیز نشان داد که پیشینه‏ی تدریس در روستا رابطه‏ی مثبت و معنی‏داری و در مقابل سن، پیشینه‏ی تدریس کل و سطح تحصیلات با نگرش موردبحث رابطه‏ی معنی‏داری نداشتند. تحلیل رگرسیون لجستیک نشان داد، سه متغیر جنس، تجربه کار کشاورزی پیشین و پیشینه‏ی تدریس در روستا 8/30 درصد از احتمال نوع نگرش آموزگاران به گنجاندن موضوع‌های کشاورزی و محیط زیست را تشخیص می‏دهند.