طراحی و آزمون الگوی علّی رابطۀ بین اعتیاد به اینترنت با خودتنظیمی هیجانی، حساسیت به طرد و خودافشایی برخط با میانجی‌گری اضطراب اجتماعی در دانشجویان

هدف: این پژوهش با هدف ارائۀ الگوی علّی رابطۀ بین اعتیاد به اینترنت با خودتنظیمی هیجانی، حساسیت به طرد و خودافشایی برخط با میانجی‌گری اضطراب اجتماعی در دانشجویان انجام شد. روش: جامعۀ آماری شامل کلیۀ دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی شاغل به تحصیل در سال 95-94 بودند که 370 نفر از آنان با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه‌های اضطراب اجتماعی، اعتیاد به اینترنت، خودافشایی برخط، حساسیت به طرد و خودتنظیمی هیجانی پاسخ دادند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که الگوی پیشنهادی در بعضی از فاکتورهای برازش مدل مناسب نیست و نیازمند اصلاح است؛ در نتیجه با حذف مسیر غیر معنادار اثر مستقیم حساسیت به طرد بر اعتیاد به اینترنت، برازش الگوی نهایی پیشایند داده‌ها نیز با ریشۀ خطای میانگین مجذورات تقریب برابر با 05/0 تأیید شد. بر اساس نتایج مدل، متغیّرهای خودتنظیمی هیجانی، حساسیت به طرد و خودافشایی برخط، از طریق اضطراب اجتماعی اثر غیر مستقیم و معناداری بر اعتیاد به اینترنت داشت.  نتیجه‌گیری: این مدل می‌تواند نقش مهمی در کاهش اعتیاد به اینترنت داشته باشد؛ به نحوی که 53 درصد از واریانس اعتیاد به اینترنت توسط متغیّرهای مطرح شده در این مدل تبیین می‌شود.