طراحی معماری سیستم آموزشی مبتنی بر بازخورد عاطفی ترکیبی و بررسی اثربخشی آن بر میزان یادگیری و رضایت‌مندی کاربران

پژوهش حاضر متمرکز بر طراحی معماری سیستم آموزشی است که مبتنی بر بازخورد عاطفی ترکیبی می باشد و سپس اثربخشی آن بر میزان یادگیری و رضایت­مندی کاربران را محاسبه می­کند. روش پژوهش حاضر شبه­آزمایشی با طرح تحقیق پیش­آزمون– پس­آزمون با گروه کنترل برای بررسی میزان اثربخشی این سیستم بر میزان یادگیری و رضایتمندی کاربران می باشد. جامعه‌ی آماری دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد تکنولوژی آموزشی شهر تهران درسال تحصیلی 96-97 است. در این راستا، 20 نفر به روش نمونه‌گیری هدفمند از میان دانشجویان کارشناسی ارشد رشته تکنولوژی آموزشی دانشگاه علامه طباطبائی انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند (هرگروه 10 نفر). در این پژوهش آزمون یادگیری (با پایایی 83/0) و پرسشنامه میزان رضایت­مندی ای-گیم-فلو استفاده می شود. برای تجزیه‌وتحلیل داده، از آمار توصیفی(میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس تک­متغیره) استفاده می گردد. یافته­های پژوهش نشان می دهد که استفاده از بازخورد عاطفی ترکیبی در سیستم­های آموزشی  بر میزان یادگیری و رضایتمندی کاربران تاثیر مثبت دارد.