شیوع عفونت پنهان با ویروس هپاتیت B در میان اهداکنندگان قرنیه در بانک چشم جمهوری اسلامی ایران

هدف: تعیین عفونت‌های پنهان Occult Hepatitis B Virus (HBV) در اهداکنندگان قرنیه بانک چشم جمهوری اسلامی ایران با استفاده از تکنیک Polymerase Chain Reaction و نیز ارزیابی تبعات فرهنگی و اقتصادی نتایج این روش در رد یا نگه‌داری قرنیه‌های این افراد جهت پیوند. روش پژوهش: سرم خون اهداکنندگان قرنیه که آزمایش‌های سرولوژی غربالگری در آن‌ها برای HTLV Ab و HIV Ab و HCV Ab و HBS Ab و HBS Ag و سفیلیس منفی و برای HB Core Ab مثبت بود، تحت Real Time PCR برای تعیین HBV DNA قرار گرفت و حد تشخیصی IU/ml400 برای تشخیص DNA ویروس هپاتیت B، در نظر گرفته شد. یافته‌ها: طی دوره دو ساله، تعداد 8372 نمونه سرم از 8372 دهنده مورد بررسی قرار گرفتند. از کل سرم‌های فوق، 76 نمونه (9/0 درصد) براساس نتایج آزمایشات الایزا HTLV Ab، HIV Ab، HCV Ab، HBS Ag و سفیلیس منفی، ولی HB Core Ab مثبت و HBS Ab منفی داشته و سرم آن‌ها تحت Real Time PCR برای HBV DNA قرار گرفت. نتایج PCR در 6 مورد (9/7 درصد) Detectable (بالاتر از IU/ml400) و در 66 مورد (8/86 درصد) Undetectable بود. در 4 مورد (3/5 درصد) مقدار سرم ارسالی برای انجام آزمایشات PCR، ناکافی بود. نتیجه‌گیری: استفاده از Nucleic Acid Amplification Tests (NATs) در تشخیص موارد Occult HBV در اهداکنندگان قرنیه به منظور کاهش خطر انتقال عفونت هپاتیت B در اثر پیوند قرنیه الزامی است. غیرقابل تشخیص شدن HBV DNA در درصد بالایی از سرم اهداکنندگان قرنیه مشکوک به Occult HBV در مطالعه فعلی، منجر به قابل استفاده شدن قرنیه‌های اهدایی در این گروه از اهداکنندگان قرنیه برای پیوند گردید که در گذشته به علت عدم انجام NAT HBV، غیر قابل پیوند بودند.