شیوع بتالاکتامازهای نوع CTX-M در جدایه‏‏ های E. coli با مقاومت چندگانه دارویی از شمال ایران، رشت

  مقدمه: بتالاکتامازهای با طیف گسترده ( ESBLs ) به‏عنوان مهم‏ترین شاخص مقاومت به آنتی بیوتیک‏ها در بین انتروباکتریاسه‏ها در سراسر جهان هستند. در طول دهه گذشته، انواع CTX - M از ESBL شیوع بالایی داشته و بیشتر در ارتباط با مسببین مهم عفونت ناحیه ادراری ( UTI ) هستند. هدف از این مطالعه بررسی الگوی مقاومت به آنتی بیوتیک و فراوانی بتالاکتامازهای CTX - M در بین جدایه‏‏های E. coli با مقاومت چندگانه دارویی از بیماران مبتلا به UTI در شمال ایران است .   مواد و روش ‏‏ ها: 33‏ جدایه E. coli از نمونه‏های ادرار استفاده شد. فنوتیپ‏های ESBL جدایه‏ها با استفاده از آزمون سینرژی دیسک دوتایی ( DDST ) تعیین شدند. ژن‏های مرتبط با ESBL ، شامل گروه‏‏های (1، 2، 8 و 9) با استفاده از واکنش زنجیره‏ای پلیمراز ( PCR ) تکثیر شدند .   نتایج: تمام جدایه‏‏های E. coli حساس به پپیراسیلین بوده و 55 درصد آن‏‏ها مقاوم به سفالوسپورین‏‏های نسل سوم و چهارم بودند. تحلیل مولکولی حضور ژن CTX-M در 88 درصد جدایه‏های تولید کننده ESBL نشان داده شد. جدایه‏های E . coli حاوی CTX - M (1، 2، 8 و 9) بسیار مقاوم به چند آنتی بیوتیک نسبت به جدایه‏‏های فاقد CTX - M بودند. CTX-M-1 به‏عنوان شایع‏ترین نوع CTX - M در جدایه‏های E . coli تولید کننده ESBL بود . بحث و نتیجه ‏ گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر، آنتی بیوتیک ترجیحی برای کنترل سویه‏‏های E. coli تولید کننده ESBL نوع CTX - M در شمال ایران، رشت، باید پپیراسیلین باشد. اگرچه، شیوع ESBL نوع CTX - M در بین جدایه‏‏های E. coli با مقاومت چندگانه دارویی کم بود، اما کنترل همین فراوانی کم نیز دارای اهمیت است.