شناسایی و تبیین عوامل مؤثر در اشتراک دانش بین سازمان‌های همکار و رتبه‌بندی آنها (مورد مطالعه: صنعت پتروشیمی)

یکی از ارکان اصلی مدیریت دانش، به‌اشتراک‌گذاری دانش در سطوح داخلی سازمان و با سایر سازمان‌ها به‌ویژه سازمان-های همکار است که دارای مزایایی از جمله دسترسی به دانش رقابتی، افزایش مزیت رقابتی، کسب ارزش و هم‌افزایی است و عدم بهره‌گیری از آن در صنایع، به ویژه صنعت پتروشیمی که شرکت‌های فعال در آن نیازمند حجم وسیعی از دانش برای اجرای پروژه‌های مختلف هستند، منجر به هدررفت سرمایه‌ها، تحمیل هزینه‌های سربار و کاهش بهره‌وری خواهد گشت. لذا هدف پژوهش، شناسایی و تبیین عوامل مؤثر در اشتراک دانش و رتبه‌بندی آنها در صنعت پتروشیمی در نظر گرفته شد که از این منظر، پژوهش کاربردی محسوب می‌شود. به منظور تحقق هدف پژوهش، مطالعات کتابخانه‌ای انجام گرفت و عوامل مرتبط با دارنده و گیرنده دانش، محتوایی، بستر همکاری و زیرساخت‌های فناوری شناسایی شد. برای تبیین مؤثر بودن و رتبه‌بندی عوامل، مطالعات میدانی نیز صورت گرفت و گردآوری داده‌ها از طریق پرسشنامه‌ای 25 سؤالی که روایی محتوای آن توسط اساتید تأیید شده بود، انجام شد. پس از توزیع و گردآوری پرسشنامه‌ها، روایی عاملی و پایایی آن هم با نرم‌افزار SPSS محاسبه و با آلفا کرونباخ 1/88 تأیید گردید. نتایج آزمون t تک‌نمونه‌ای نشان داد که کلیه عوامل مذکور، مؤثر هستند؛ همچنین نتایج آزمون فریدمن حاکی از آن بود که فضای فرهنگی و جوّ مناسب سازمان گیرنده دانش در رتبه اول و میزان ابهام در دانش رتبه آخر عوامل مؤثر، قرار دارند.