شناسایی مولکولی ژن‌های حدت پلاسمیدی spv در سالمونلا انتریتیدیس جداسازی شده از نمونه‌های طیور در ساوه

سالمونلاها از باکتری‌های مهم خانواده انتروباکتریاسه بوده که از نظر بیوشیمیایی و سرولوژیک بسیار متنوع بوده و اکثراً برای انسان و سایر حیوانات بیماری‌زا می‌باشند. سالمونلا انتریتیدیس جزء سه سرووار با اهمیت و غالب در اکثر کشورهای جهان است. پلاسمیدهای حدت spv، پلاسمیدهایی بزرگ و بسته بوده که فقط در سالمونلاهای خاصی دیده می‌شوند. این پلاسمیدها حامل ژن‌هایی می‌باشند که باعث افزایش حدت، مقاومت سرمی، رشد داخل سلولی و چسبندگی شده و همچنین موجب افزایش ظرفیت ماندگاری این باکتری در بافت‌های خارج روده‌ای در میزبان‌های عفونی می‌شوند. هدف این مطالعه شناسایی ژن‌های جایگاه spv از جمله spvB, spvC و spvR سالمونلا انتریتیدیس جدا شده از نمونه‌های طیور می‌باشد. در این مطالعه مقطعی- توصیفی، تعداد 55 نمونه سالمونلا انتریتیدیس از نمونه‌های طیور منطقه ساوه جمع‌آوری و بعد از کشت بر روی محیط‌های اختصاصی با تست‌های بیوشیمیایی تایید گردیدند. DNA باکتری با کیت استخراج و آزمون PCR جهت شناسایی ژن‌های پلاسمیدی spv در نمونه‌ها انجام شد. نتایج نشان داد که از مجموع 55 نمونه سالمونلا انتریتیدیس، 18 نمونه (7/32 درصد) واجد ژن spvR و 16 نمونه (1/29 درصد) حاوی ژن spvB بوده اند، و ژنspvC  در هیچ یک از نمونه‌ها ردیابی نگردید. شیوع بالای ژن‌های spvR و spvB با میزان حدت باکتری کاملاً مرتبط بوده و به نقش این ژن‌ها در بیماری‌زایی دلالت می‌کند. همچنین تغییرات ژنتیکی در سالمونلا  می‌تواند در انتقال این عوامل پلاسمیدی بین گونه‌های مختلف موثر باشد.