شبیه‌‌سازی دبی رودخانه کارون با طرحواره سطح OSU به شکل جفت نشده و جفت شده با مدل SIMTOP

طرحواره‌‌های پارامترسازی سطح تبادل تکانه، جرم و انرژی بین سطح و جو را برآورد می‌کنند. رَواناب از مهم‌ترین مولفه‌‌های چرخه آبی طرحواره‌‌های سطح است که  برآورد آن به دلیل وابستگی به بارندگی، رطوبت خاک و توپوگرافی که به شدت با زمان و مکان تغییر می‌‌کنند مشکل است. در این مقاله طرحواره سطح OSU، که در آن رواناب با تابع توزیع احتمال ظرفیت نفوذ خاک پارامتر می‌شود، و مدل جفت شده OSU-SIM، که رواناب را با تابع توزیع احتمال شاخص توپوگرافی پارامتر می‌کند،  مورد بررسی قرار می‌گیرد و دبی‌ها‌ی شبیه‌سازی شده از این دو روش متفاوت در سه زیرحوضه رودخانه کارون، شامل زیرحوضه‌‌ها‌ی فارسیات، حرمله و سوسن، مقایسه می‌شود.  برای اجرای طرحواره سطح OSU-SIM دو پارامتر واسنجی، یعنی پارامترهای میرایی و آهنگ بیشینه رواناب زیرسطحی، در دوره واسنجی (دسامبر 2005) با در نظر گرفتن بالاترین کارایی مدل در حوضه کارون برآورد شد. دبی شبیه‌سازی شده با طرحواره سطح OSU-SIM در دوره اعتبارسنجی (ژانویه 2006) در هر سه زیرحوضه ضریب کارایی بزرگ‌‌تر و اریبی و قدر مطلق میانگین خطاهای کوچک‌‌تری را  نسبت به OSU نشان می‌دهد. بررسی ضریب همبستگی و انحراف معیار نرمال شده رواناب شبیه‌سازی شده و مشاهده شده در هر سه زیرحوضه مورد بررسی در دوره اعتبارسنجی مدل، بیانگر برتری طرحواره سطح OSU-SIM نسبت به طرحواره سطح OSU است. به‌کار بردن داده‌‌ها‌ی ارتفاعی با توان تفکیک پایین برای محاسبه شاخص توپوگرافی موجب کاهش کارایی مدل و افزایش قدر مطلق میانگین خطاها در شبیه‌سازی دبی در طرحواره سطح OSU-SIM می‌شود.