سایکوز پس از زایمان و بررسی موردی نوزادکشی ناشی از آن

مقدمه: سایکوز پس از زایمان واقعه ای نادر است که به شدت بر توانایی و فعالیت مادران تأثیر می گذارد و در موارد شدید احتمال خودکشی یا فرزندکشی را افزایش می دهد. در این مقاله سعی شده است دیدگاه های روانپزشکی در خصوص نوزادکشی توسط مادر و عکس العمل های قضایی به آن مورد بررسی قرار گیرد و راه کارهایی در جهت بهره وری از مفاهیم روانشناختی در حیطه قضایی ارایه شود. بحث: با وجود واکنش های متفاوت سیستم قضایی کشورهای مختلف، در حقوق کیفری بیشتر کشورها عذر قانونی در خصوص جرم فرزندکشی بواسطه اختلالات روانی مادر بر اثر زایمان در نظر گرفته شده است. با توجه به اینکه در حقوق جزای ایران- مانند سایر کشورها- از واژه جنون به جای سایکوز که واژه علم پزشکی است در مواد قانونی استفاده شده است به جنون پس از زایمان و کیفیات مخففه برای مادرانی که بر اثر اختلالات روانی مرتکب نوزادکشی میگردند اشاره ای نشده است. نتیجه گیری: عدم وجود معیارهای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-IV) در زمینه اختلالات روانشناختی پس از زایمان سبب صدور آرای متفاوت قضایی و خدشه به اصل عدالت قضایی در خصوص زنانی است که بواسطه این بیماری مرتکب قتل گردیده اند. جامعه روانپزشکی قانونی برای شناخت اختلالات پس از زایمان بایستی راه کارهایی ارایه نماید و دانش را میان حوزه روانپزشکی و قانون توسعه دهد؛ به گونه ای که تصمیمات در مورد مسؤولیت کیفری مبتلایان به اختلالات روانی منحصراً از سوی سیستم قضایی صورت نگیرد.