روند تثبیت و تحکیم دموکراسی در نظام سیاسی ترکیه با تأکید برحزب اسلام‌گرای عدالت و توسعه

این مقاله در چارچوب ادبیات نظری مربوط به گذار و تحکیم دموکراسی درصدد است به تحلیل سازوکار دموکراسی و امکانات پیش روی آن درراستای تحول­های سیاسی جدید ترکیه بپردازد. جمهوری ترکیه تجربه­ای شکننده و پرتحول از دموکراسی را سپری­کرده­است؛ بنابراین موضوع اصلی مقاله نه گذار به دموکراسی چنانکه ترکیه گذار اولیه به دموکراسی را از دهه 1950 طی­کرده­است بلکه فرایند تثبیت و تحکیم دموکراسی در این کشور است، زیرا دموکراسی لرزان ترکیه، همواره از خصلت بی­ثباتی و شکنندگی بهره­مند بوده­است؛ لذا نویسنده خواستار پاسخگویی به این پرسش اصلی است که با توجه به پیروزی حزب اسلام­گرای «عدالت و توسعه» که بسیاری در ترکیه آن را مرحله­ای‌ نوین در دموکراسی این کشور قلمدادکرده‌اند، تحول­های سیاسی ترکیه به کدام سمت در حرکت­اند؟ به­عبارت­دیگر، این پژوهش درنظردارد به این مسئله بپردازد که با توجه به ورود اسلام­گرایان (حزب عدالت و توسعه) به عرصه‌ قدرت نظام سیاسی از کانال دموکراسی، تحول­های سیاسی ترکیه به کدام سمت در حرکت­اند؟ و درپی تایید این فرضیه اصلی است که دموکراسی ترکیه به سوی مرحله تحکیم و تثبیت در حرکت است و تحول­های ساختاری کلان و موازنه قدرت نوین عرصه سیاسی ترکیه، زمینه­ساز تحکیم این فرایندند.