رفتار با دانشجویان پزشکی در محیط‌های بالینی

زمینه و هدف: مطالعات نشان داده‌اند که سوء رفتار با دانشجوی پزشکی به احتمال زیاد تأثیرات منفی قابل توجهی دارد. دانشجویانی که با رفتارهای آزار دهنده در محیط‌های آموزشی مواجه می‌شوند، در مقایسه با دانشجویانی که این رفتارها را تجربه نمی‌کنند، اضطراب، افسردگی، اشکال در یادگیری، فکر کردن به ترک تحصیل و مصرف الکل را بیشتر گزارش کرده‌اند. مطالعات دیگر نشان دادند که استرس همراه با تجربه رفتارهای آزار دهنده، تأثیر منفی در تصمیم‌گیری‌های شغلی دانشجویان در آینده دارد. روش کار: این پژوهش، یک مطالعه مقطعی بود که توسط دفتر توسعه آموزشی دانشکده پزشکی کرمان انجام شد. تمامی دانشجویان پزشکی در مقطع بالینی به روش سرشماری انتخاب شدند. نظرات دانشجویان نسبت به رفتار با آن‌ها در محیط بالینی با استفاده از پرسش‌نامه مورد بررسی قرار گرفت. اعتبار پرسش‌نامه توسط تعدادی از کارشناسان مورد تأیید قرار گرفت و پایایی آن در یک مطالعه پایلوت با استفاده از Cronbach's alpha برابر 67/0 تعیین شد . یافته‌ها: در مجموع، 168 پرسش‌نامه تکمیل گردید. 93 درصد از پاسخ دهندگان گزارش کردند که در طول مقطع بالینی فعلی خود با رفتارهایی مواجه شده‌اند که برای آن‌ها آزار دهنده بوده است و یا فکر کردند که مورد سوء رفتار قرار گرفته‌اند. بیشترین سوء رفتار گزارش شده، سوء رفتار هیجانی- کلامی بود و بعد از آن به ترتیب، سوء رفتار آکادمیک، تبعیض جنسیتی و سوء رفتار فیزیکی بود. دستیاران پزشکی بیشترین گروهی بودند که به عنوان مرتکبین سوء رفتار گزارش شدند. شایع‌ترین پاسخ عاطفی به رفتارهای آزار دهنده، ناراحتی و عصبانیت بود. نتیجه‌گیری: تجربه سوء رفتار با دانشجویان پزشکی در محیط‌های بالینی شایع است. به منظور بهبود محیط یادگیری، سیستم آموزشی نیازمند اقدام برای حل و فصل این مسأله جدی است.