رابطه زبان و واقعیت از منظر وینگنشتاین متأخر با توجه به تفسیر ایلهام دیلمن

نگاه اجتماعی به زبان و پررنگ کردن نقش جامعه در شکل‌گیری معنا از زمره‌ی مواردی است که از اهمیت ویتگنشتاین در علوم اجتماعی و فلسفه‌ی آن پرده برمی­دارد. از منظر وی نوع زبانی که در جامعه‌ی ما بسط می‌یابد نوع مواجهه‌ای را که ما، یعنی سوژه­های تجربی، به‌مثابه اعضای این جامعه با امور مختلف داریم تعیین می‌کند. در این نوشتار می­کوشم که پرسش­های بنیادینی را در فلسفه‌ی علوم اجتماعی از منظر ویتگنشتاین متأخر به بحث گذارم: آیا واقعیت اجتماعی و یا به‌طور کلی واقعیت، امری زبانی و به‌عبارتی ساخته‌وپرداخته‌ی جامعه است؟ آیا جدای از سوژه­های تجربی واقعیتی عینی وجود دارد؟ اساسا معیار تفکیک واقعی و غیرواقعی کدام است؟ از آن‌جا که فلسفه‌ی ویتگنشتاین متأخر گرفتار تفاسیر متفاوت و گاه متعارض است، پاسخ این پرسش­ها را باتوجه به تفسیر ایلهام دیلمن، از شارحان برجسته‌ی ویتگنشتاین پی‌می­گیرم.