رابطه استرس والدینی با سلامت روان و کیفیت زندگی در مادران دارای فرزند مبتلا به دیابت نوع یک

چکیده: شیوع بیماری دیابت نوع یک در کل جهان در حال افزایش است. ابتلای کودک به دیابت، سیستم خانواده را با فشارها و تنش‌های فراوانی مواجه کرده و به‌ویژه مادر به‌عنوان مراقب اصلی چالش‌های عاطفی، روانی و اجتماعی زیادی را تجربه می‌کند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه استرس والدینی با سلامت روانی و کیفیت زندگی مادران دارای فرزند مبتلا به دیابت بود. به این منظور 107 مادر دارای فرزند مبتلا به دیابت از بین مراجعه‌کنندگان به انجمن دیابت تهران انتخاب شدند و فرم کوتاه پرسشنامه‌ استرس والدینی آبیدین (PSI- SF)، نسخه ایرانی پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (WHOQOL) و پرسشنامه سلامت عمومی گلدنبرگ (GHQ) را تکمیل کردند. داده‌ها  به روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون ساده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتابج پژوهش نشان داد که متغیر استرس والدینی با هر دو متغیرهای کیفیت زندگی و سلامت روان و زیرمقیاس‌های آنها رابطه منفی معناداری دارد. همین‌طور استرس والدینی توانایی پیش‌بینی کیفیت زندگی و سلامت روان مادران دارای کودک مبتلا به دیابت را دارا است. با توجه به یافته‌های این پژوهش استرس والدینی سهم قابل توجهی از کیفیت زندگی و سلامت روان مادران دارای فرزند مبتلا به دیابت را تعیین می‌کند. بنابراین پیشنهاد می‌شود برنامه‌هایی جهت کاهش استرس والدینی به‌منظور بهبود کیفیت زندگی و سلامت روان مادران طراحی و اجرا شود.