خواص کیفی، حسی و میکروبی آب پرتقال تازه بسته‌بندی شده در فیلم‌های نانوکامپوزیتی پلی اتیلنی حاوی نانوذرات رس آلی و اصلاح شده و نانوذرات فلزی نقره، مس و اکسید روی

هدف از این پژوهش، ارزیابی کارایی فیلم‌های پلی اتیلنی حاوی نانوذرات مختلف در ازدیاد عمر ماندگاری آب‌پرتقال تازه بود. آب پرتقال بسته بندی شده در این فیلم‌ها از نظر پایداری میکروبی، تغییرات اسید آسکوربیک، pH، شاخص­های رنگ و ویژگی‌های حسی در روز تولید و پس از 7، 28 و 56 روز نگهداری در دمای یخچال ارزیابی شدند. جمعیت کپک و مخمر، باکتری‌های اسیددوست و باکتری­های مزوفیل هوازی در آب پرتقال بسته بندی شده در فیلم‌های نانوکامپوزیتی حاوی نانوذرات فلزی به طور معنی‌داری (05/0>p) کمتر از فیلم‌های حاوی نانورس و فیلم شاهد بود. فیلم­های حاوی نانوذرات فلزی نسبت به سایر فیلم‌ها، قوی­ترین اثر ضدمیکروبی را پس از 28 روز نگهداری نشان دادند. بسته‌های حاوی نانو ذرات ‌خاک‌ رس ‌اصلاح ‌شده ‌آلی کمترین مقدار کاهش اسیدآسکوربیک را نسبت به سایر فیلم‌ها داشتند. pH آبمیوه با گذشت زمان روند افزایشی داشت و در فیلم‌های حاوی نانو ذرات ‌فلزی کمتر از فیلم‌های دیگر بود. شدت تغییرات کلی رنگ (E∆) و اندیس قهوه­ای شدن (BI) آب‌پرتقال در بسته‌های حاوی نانوذرات فلزی در مقایسه با بسته‌های حاوی نانو ذرات ‌خاک ‌رس ‌اصلاح شده ‌آلی و بسته شاهد افزایش معنی‌داری (05/0>p) نشان داد. بالاترین و پایین ترین امتیاز حسی پذیرش کلی به ترتیب برای آب‌پرتقال موجود در بسته‌های حاوی نانوذرات فلزی و بسته‌های شاهد به دست آمد. مقدار مهاجرت یون‌های نقره، مس و روی از فیلم­های حاوی نانوذرات فلزی کمتر از مقدار حد مجاز مسمومیت‌زایی طبق استانداردهای مربوطه به دست آمد.