خطاب‌های عتاب گونه به پیامبر اکرم(ص)در قرآن کریم و بررسی و نقد ترجمه‌های آن ها

با مرور در آیات نورانی قرآن کریم به آیاتی برمی خوریم که خداوند متعال با بیاناتی عتاب آمیز، پیامبر اکرم(ص) را مورد خاطب قرار داده است. از برجسته ترین گونه‌های این عتاب‌ها می‌توان امر به طلب بخشش از خداوند، نهی از شک، نهی از شرک، تأکید بر صیانت الهی و عتاب بر تحریم حلال الهی نام برد. از آنجا که برگرداندن چنین خطاب هایی به زبان فارسی یا هر زبان دیگری ممکن است شائبه عدم عصمت پیامبر اکرم(ص) را در ذهن خواننده آن تقویت کند، ترجمه این دسته از آیات از جایگاه حساسی برخوردار است و مسؤولیت مترجمان آن را دو چندان می‌سازد. چرا که انتقال صحیح محتوای این سنخ از آیات، افزون بر حفظ ساختارهای دستوری و بلاغی و نیز همسانی تأثیر متن مبدأ و متن مقصد بر مخاطبان، عنایت و اشراف ویژه مترجم را به مبانی کلامی طلب می‌کند. این جستار بر آن است ضمن بهره گیری از آرای مفسّران و محقّقان قرآنی و با تکیه بر پیش فرض‌های کلامی، برخی از ترجمه‌های این دسته از آیات که از سوی معروف ترین مترجمان معاصر ارائه گردیده، مورد بررسی و نقد قرار داده تا در این رهگذر پس از بیان ضعف و قوت‌های احتمالی این ترجمه‌ها و ارزیابی روش‌های گوناگون به کار گرفته شده در آنها اعم از لفظی، وفادار و آزاد و تفسیری، به معرفی موثق ترین روش در تطبیق مراد واقعی این دسته از آیات مبادرت ورزد.