جداسازی میکروارگانیسم‌های هالوفیل و هالوتولرانت از دریاچه بختگان و اثر فاکتورهای فیزیکی‌-شیمیایی بر فراوانی آنها

دریاچة ناحیة حفاظت شدة بختگان، پناهگاه حیات وحش بوده و از نظر زیست‌محیطی و اکولوژیک اهمیت بسیار زیادی دارد. دریاچه مذکور از تنوع خاصی از نظر باکتری‌های هالوفیل و هالوتولرانت برخوردار است. طبق آزمایش‌های انجام شده، از بین شش جنس موجود در خانواده هالوباکتریاسه، چهار جنس هالوآرکولا، هالوباکتریم، هالوکوکوس و هالوفراکس جداسازی گردیدند. از بین جنس‌های جدا شده بیشترین تعداد مربوط به هالوباکتریم با میانگین 54 درصد و کمترین آن هالوفراکس با میانگین 4 درصد بود. باکتری‌های‌ هالوتولرانت جدا شده متعلق به جنس‌های سودوموناس، فلاوباکتریم، میکروکوکوس و باسیلوس بودند که بیشترین تعداد متعلق به جنس سودوموناس با میانگین 72 درصد است. همچنین میزان کلیفرم‌های کل از کلیفرم‌های مدفوعی در دریاچه بیشتر بود. بررسی‌های آماری نشان می‌دهند که از نظر میانگین تعداد کلنی باکتری‌های هالوفیل و هالوتولرانت جدا شده، فقط در ایستگاههای طَشک و گُمبان با هم یکسان‌اند و اختلاف ایستگاه ده‌زیر با طشک و گمبان معنی‌دار است. همچنین با افزایش غلظت نمک و pH آب بر تعداد کلنی‌های هالوفیل افزوده ولی با افزایش میزان اکسیژن محلول از تعداد آنها کاسته می‌شود. در مورد باکتری‌های هالوتولرانت با افزایش غلظت نمک و pH آب از تعداد کلنی‌ها کاسته و با افزایش میزان اکسیژن محلول بر تعداد آنها افزوده می‌گردد. اثر افزایش غلظت نمک، pH و اکسیژن محلول بر تعداد کلیفرم‌های کل و مدفوعی، مانند هالوتولرانت‌ها می‌باشد.