توموگرافی سه‌بُعدی منطقه‌‌های اصفهان و شهرکرد با استفاده از زمین‌لرزه‌‌های محلی

یکی از هدف‌های مهم زلزله‌شناسی به‌دست آوردن  مدل سرعتی مناسب برای هر منطقه است. هر چه این فرایند دقیق‌تر صورت گیرد می‌توان در پژوهش‌های دیگر در منطقه به نتایج بهتری دست یافت. برای این منظور از روش‌های توموگرافی لرزه‌‌ای استفاده می‌شود. استفاده از زلزله‌‌ها به‌منزله چشمه‌‌های طبیعی در توموگرافی بسیار مفید است. در این پژوهش یک مدل سرعت سه‌بُعدی برای دو منطقه اصفهان و شهرکرد واقع در محدوده º31 تا º34 شمالی و º50 تا º53 شرقی ارائه می‌شود. برای این منظور از زمین‌لرزه‌‌های رخ‌داده در این ناحیه بین سال‌های 2000 تا 2012 که در 8 ایستگاه لرزه‌‌نگاری موسسه ژئو‌فیزیک دانشگاه تهران ثبت شده‌‌اند استفاده شده است. ابتدا لازم است یک مدل یک‌بُعدی متوسط بهینه برای منطقه به‌دست آورده شود. نتایج حاصل از وارون‌سازی هم‌زمان داده‌‌ها یک مدل 4 لایه‌‌ای پیشنهاد می‌دهد که در آن سرعت امواج P تا عمق 5 کیلومتری برابر با 4/5 کیلومتربرثانیه، 5 تا 20 کیلومتر، 0/6 کیلومتربرثانیه ، 20 تا32 کیلومتر، 2/6 کیلومتربرثانیه، 32 تا 47 کیلومتر، 9/6 کیلومتربرثانیه است. عمق موهو 47 کیلومتر و سرعت Pn، 9/7 کیلومتر بر ثانیه برآورد شده است. زمین‌لرزه‌‌های منطقه با استفاده از مدل بدست آمده تعیین‌محل مجدد شدند و نتایج حاصل در وارون‌سازی سه‌بُعدی مورد استفاده قرار گرفت. بعد از تعیین مدل سه‌بُعدی اولیه، زمان سیر اولین فازهای رسیده وارون‌سازی شدند که براساس نتایج آن، مقاطع افقی از ساختار زیرین ناحیه موردنظر رسم شد. بی‌هنجاری‌‌های سرعتی مدل نهایی به‌دست آمده درعمق‌های گوناگون مطابقت خوبی با روندگسل‌های منطقه دارد. نتایج آزمایش مدل نهایی با بوردهای شطرنجی، بیانگر وضوح خوبی برای عمق‌های گوناگون است.