تغییرات غلظت فیبرینوژن و مسیرهای انعقادی گاو در دو فصل سرد و گرم یا زمستان و تابستان

   فیبرینوژن یکی از فاکتورهای اصلی و مهم در انعقاد خون و نیز از پروتئین‌های مرحله حاد مثبت می‌باشد که در مواردی از جمله التهاب، عفونت و استرس میزان آن افزایش می‌یابد. سنجش مدت زمان ترومبین و ترومبوپلاستین فعال نسبی از آزمایش‌های غربالگری است که به منظور بررسی وضعیت سیستم انعقادی انجام می‌شود. تحقیق حاضر به منظور بررسی تأثیر فصل بر میزان فیبرینوژن و مدت زمان ترومبین و ترومبوپلاستین فعال نسبی گاو انجام  شد. به منظور انجام این تحقیق از 10 رأس گاو به ظاهر سالم متعلق به یک گاوداری دراطراف شهرستان یاسوج با رعایت شرایط استریل در دو فصل زمستان و تابستان خون‌گیری به عمل آمده وپلاسمای سیتراته جداسازی شد. میزان فیبرینوژن(FIB) به روش انکسار سنجی رسوبی و مدت زمان پروترومبین (PT) و ترومبوپلاستین فعال نسبی(APTT) به روش کوآگولومتری اندازه‌گیری شد. آزمون‌های آماری نشان داد که بین میانگین میزان فیبرینوژن در تابستان و زمستان اختلاف آماری معنی‌دار وجود دارد (05/0p). نتیجه این‌که سرمای فصل زمستان می‌تواند میزان فیبرینوژن را به طور قابل ملاحظه‌ای افزایش دهد، اما بر روی مسیرهای انعقادی تأثیر چندانی ندارد.