تعیین نقطه مرجع برای شاخصهای کنترلی در واحدهای دانشگاهی با تخمین چگالی توزیع امکان؛ مطالعه موردی: عملکرد شوراهای انضباطی

ناهماهنگی در عملکرد واحدهای مشابه دانشگاهی در اثرگذاری کامل آنها تأثیر منفی دارد. برای بررسی و اظهارنظر یا اعمال نظر در باره هماهنگیهای لازم از سوی نظارت عالی، مقایسه نتایج عملکرد این واحدها ضروری است. در واقع، نظارت و کنترل از لوازم ضروری مدیریتی است که در پی اندازه گیری و ارزیابی در همه سیستم هاست. در آموزش عالی نیز، به ویژه در راستای کوچک سازی دولت و کاهش مسئولیتهای اجرایی مستقیم آن، فرایند واگذاری تصدیگریها باید با افزایش گستره نظارت عالی و کنترل هدایتگرانه همراه شود تا هماهنگی در عملکرد واحدها در عین حفظ هویتهای مستقل از بین نرود. در این مقاله روشی علمی – تجربی برای بررسی عملکرد واحدهای دانشگاهی و مقایسه آنها با یکدیگر ارائه شده است. نتیجه این بررسی و تحلیل استخراج نقاط مرجع برای شاخصهایی است که می توانند برای اعمال کنترل مناسب به منظور هماهنگ سازی عملکردها به کار گرفته شوند. در این روش که یک ارزیابی با هدف آزاد به شمار می رود، با تخمین منحنیهای چگالی توزیع برای شاخصهای عملکردی، هر واحد می تواند به طور آزاد خود را در مقایسه با نقاط مرجع به دست آمده از واحدهای همتا ارزیابی کند و به خصوص در جایی که سیستم مرجع ابهام دارد، با تصویرسازی مرجع مورد قبول خود، جهت اصلاح عملکرد خود و نحوه اعمال کنترل را مشخص کند. از آنجا که تصور نمی شود عملکرد دانشگاهها تصادفی باشد، متغیرهای مورد استفاده در این گونه بررسیها؛ یعنی شاخصهای عملکرد متغیرهای تصادفی نخواهند بود و از این رو، توابع چگالی تخمینی نه توابع احتمال، بلکه توابع امکان نام نهاده شده اند. مطالعه موردی مقاله به عملکرد کمیته های انضباطی اختصاص دارد. نظر به ضرورت هماهنگی و عملکرد موزون در کمیته های انضباطی که خود نوعی دستگاه نظارت بر چگونگی رعایت مقررات از سوی دانشجویان محسوب می شود، این روش ساده اطلاعاتی در اختیار مدیریت دانشگاه قرار می دهد که می تواند به عنوان بخشی از فرایند ارزیابی درونی، به طور مؤثر در اصلاح عملکرد این واحدها در دانشگاهها مورد استفاده قرار گیرد. همچنین، پیاده سازی مستمر آن در طول زمان تصویر مناسبی را از روند تغییرات در دیدگاه و عملکرد مجموعه سیستم و نقاط مرجع آن در اختیار نظارت عالی قرار می دهد تا چنانچه لازم باشد سیگنالهای کنترلی هدایتگرانه را اعمال کنند. در انتها به برخی از علل ناهماهنگی در عملکرد این واحدها نیز اشاره شده است.