تحمل به تنش کم‌‌آبیاری نژادگان‌های بادام روی پایه GN15 بر اساس برخی ویژگی‌های فیزیولوژیک و دمای برگ

در این پژوهش رابطه‌های آبی، تبادل‌های گازی و دمای برگ در پنج رقم/ نژادگان بادام روی پایه GN15 در پاسخ به تنش کم‌آبیاری ارزیابی شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در طرح کامل تصادفی با پنج نژادگان (سهند، فرانیس، K13-40، H و K3-3-1) و سه سطح آبیاری (ظرفیت زراعی، 70 % و 40 % ظرفیت زراعی) با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات باغبانی سهند انجام شد. نتیجه‌ها نشان داد محتوای نسبی آب برگ (RWC) از 21 تا 32 % و پتانسیل آب برگ (ΨLeaf) در نژادگان‌‌های حساس تا 8/4- مگا پاسکال کاهش یافت. نشت یونی (%EL) از 53 % تا  59 % در نژادگان‌‌های حساس (K3-3-1 و 13-40) افزایش یافت. در نژادگان‌‌‌های حساس، فتوسنتز (Pn) و هدایت روزنه‌‌ای برگ‌‌ها (gs) در پاسخ به تنش کم آبی ملایم و شدید 70 تا 75 % کاهش یافت. کارآیی مصرف آب (WUE) در بادام‌های متحمل به تنش کم‌‌آبیاری، 6 تا 7 برابر افزایش یافت. اختلاف دمای برگ در اول صبح و وسط روز در نژادگان‌‌‌های متحمل به‌طور معنی‌‌داری کاهش یافت. همبستگی منفی معنی‌‌داری بین اختلاف دما (TΔ) و سرعت فتوسنتز مشاهده شد. کاهش هدایت روزنه‌‌ای و توانایی حفظ RWC در سازوکار تحمل به تنش خشکی در بادام نقش دارند. بر اساس رابطه‌های همبستگی پیشنهاد می‌‌شود که TΔ می‌‌تواند یک ویژگی ساده قابل اندازه‌‌گیری برای نشان دادن افزایش تنش کم‌‌آبی در بادام باشد و درمدیریت آبیاری باغ‌‌ها استفاده شود. در این پژوهش رقم فرانیس و نژادگان‌‌‌‌های ایرانی سهند و H روی پایه GN15  در تحمل به تنش شدید خشکی بهتر عمل کردند.