تحلیل وضعیت بهداشتی-زیست‌محیطی اماکن ورزشی و رابطۀ آن با میزان مشارکت در فعالیت بدنی شهروندان استان‌های خراسان

  هدف پژوهش حاضر تحلیل وضعیت بهداشتی- زیست‌محیطی اماکن ورزشی و رابطۀ آن با میزان مشارکت در فعالیت بدنی شهروندان استان­های خراسان است. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی است و اطلاعات به شکل میدانی جمع­آوری شد. جامعۀ آماری کلیۀ اماکن و فضاهای ورزشی استان­های خراسان بود (552 فضا) که براساس روش نمونه­گیری خوشه­ای 90 فضا (از خراسان رضوی 40، خراسان جنوبی 29، خراسان شمالی 21 مکان) به‌عنوان حجم نمونه انتخاب شد. ابزار تحقیق شامل دو پرسشنامۀ محقق­ساخته و دو فرم جمع­آوری اطلاعات بود که روایی پرسشنامه توسط گروهی از استادان دانشگاهی و اعتبار آن توسط ضریب آلفای کرونباخ (95/0=1α، 96/0= 2 α) تأیید شد. تجزیه‌وتحلیل داده­ها با آمار توصیفی و استنباطی (آزمون t و f و ضریب همبستگی پیرسون) و با استفاده از نرم‌افزار آماری spss20صورت گرفت. نتایج نشان داد که میزان آگاهی مدیران، مربیان و کاربران در سطح مطلوبی قرار دارد. بین وضعیت بهداشتی و زیست­محیطی اماکن ورزشی، به‌ترتیب با میزان مشارکت شهروندان ارتباط مستقیم و معناداری مشاهده شد (05/0 >P، 831/0=r و 05/0 >P، 873/0=r). بین آگاهی و علاقۀ بهداشتی و زیست­محیطی به‌ترتیب با میزان مشارکت در فعالیت بدنی شهروندان ارتباط معناداری مشاهده نشد (75/0=P، 034/0=r و 46/0=P، 078/0=r). بین جنسیت و میزان مشارکت در فعالیت بدنی شهروندان خراسانی ارتباط معنا­داری یافت نشد (32/0=P، 0301/0=r). بنابراین می­توان گفت به‌منظور ترغیب شهروندان به فعالیت­های ورزشی و استفاده از اماکن ورزشی، توجه به مسائل بهداشتی و زیست­محیطی اهمیت زیادی دارد و تمرکز بیشتر مسئولان و برنامه­ریزان را می­طلبد.