تحلیل نقش عوامل اجتماعی- فرهنگی در شکل‌گیری دولت محلی در ایران براساس نگرش سیستمی

با توجه به اهمیت روزافزون دولت محلی و کارکرد مؤثر و مقبولیت آن در میان کشورهای جهان، در این پژوهش نقش عوامل اجتماعی-فرهنگی در شکل‌گیری دولت محلی در ایران بررسی شده است. همچنین به‌دلیل نقش مؤثر تفکر سیستمی در حوزه‌های مختلف برنامه‌ریزی و مدیریت، تفکر سیستمی اساس مطالعة حاضر است. نوع پژوهش توصیفی-تحلیلی است و با استنباط از هر دو روش کمی-کیفی صورت گرفته است. در بخش کمی، جامعة آماری صاحب‌نظران بحث دولت محلی هستند که براساس برآورد پژوهشگر، 40 نفر انتخاب شدند. در قسمت کیفی، 7 نفر از صاحب‌نظران بحث دولت محلی به روش گلولة برفی برای مصاحبه انتخاب شدند. برای بررسی تأثیر عوامل اجتماعی-فرهنگی در شکل‌گیری دولت محلی در ایران از آزمون t تک‌نمونه‌ای، و به‌منظور اولویت‌بندی تأثیر هریک از عوامل فوق، از آزمون فریدمن استفاده شد. همچنین ترسیم دیاگرام‌های علی و معلولی براساس تفکر سیستمی در نرم‌افزار Vensim صورت گرفت. با توجه به نتایج پژوهش، براساس مطالعات بخش کمی، در بعد اجتماعی-فرهنگی، گویه‌های تنوع قومی-زبانی، احساس مکانی و گرایش‌های محلی‌گرایی، و میزان مطالبات ملی و محلی در اولویت است و بیشترین تأثیر را در شکل‌گیری دولت محلی در ایران دارد. در بخش اطلاعات کیفی نیز مصاحبه‌شوندگان بیشتر بر گویه‌های تنوع قومی-زبانی، احساس مکانی و گرایش‌های محلی‌گرایی تأکید کرده‌اند. درنهایت اینکه تأثیر عوامل اجتماعی-فرهنگی در شکل‌گیری دولت محلی در ایران زیاد است و وضعیت این بعد، تا حدودی مطلوب به­نظر می­رسد.