تحلیل مشخصه‌های خشکسالی‌های تبریز (2015-1951)

در این مطالعه، جهت بررسی خشکسالی­های تبریز، از آمار بارش­های ماهانه (2015-1951) استفاده شد. سه مشخصه خشکسالی، شامل دوره تداوم، شدت و بزرگی خشکسالی از مشاهدات تخمین زده شدند. مناسب­ترین توزیع آماری بر هر کدام از مشخصه­های خشکسالی برازش داده شد. آنگاه 500 سری مصنوعی با طول مشابه با مشاهدات برای هر مشخصه تولید شد. دو حد­آستانه­ای، شامل میانگین بارش سالانه ( ) و میانگین منهای انحراف­معیار بارش سالانه ( )، برای تحلیل در نظر گرفته شد. نتایج حد­آستانه اول نشان داد که برای سری مشاهدات، بیشینه مقدار مشخصه­های Ld، Sd و Md به­ترتیب، برابر 7 سال، 500 میلی­متر و 71 میلی­متر در سال بود. توزیع­های پوواسون، پیرسون نوع 5 و ویکبای به­ترتیب، برای برازش مشخصه­های Ld، Sd و Md مناسب تشخیص داده شدند. چندک 90 درصد برای مشخصه­های Ld، Sd و Md به­ترتیب 5 سال، 443 میلی­متر و 103 میلی­متر در سال به­دست آمد. بزرگی خشکسالی، در دوره­های خشکی روی داده در تبریز حداقل 14 و بیشینه 71 میلی­متر در سال بود. نتایج حد­آستانه دوم نشان داد که برای سری مشاهدات، بیشینه مقدار مشخصه­های Ld، Sd و Md به­ترتیب معادل 2 سال، 76 میلی­متر و 38 میلی­متر در سال بود. هم­چنین توزیع­های یکنواخت، بور و مقادیر کرانه­ای به­ترتیب برای Ld، Sd و Md مناسب بود. چندک90 درصد برای Ld، Sd و Md به­ترتیب 2 سال، 51 میلی­متر و 38 میلی­متر در سال به­دست آمد.