تحلیل استراتژی جستجوی نوآوری بنگاههای صنعتی ایران در تعامل با نهادهای علمی

در این مقاله فعالیتهای حل مسئله، که متضمن پالایش، ایجاد، به کارگیری مجدد ایده‌ها، اصلاح و حتی رد آگاهانه دانش فنی موجود و قبلی توسط بنگاههاست، به عنوان «استراتژی جستجوی نوآوری» در نظر گرفته شده است. هدف اصلی این پژوهش بررسی «میزان تمایل» بنگاههای صنعتی کشور به ایجاد ارتباط با نهادهای علمی به ویژه دانشگاهها به عنوان منابع دانش جدید در فعالیتهای نوآوری است. شناسایی عوامل مؤثر بر تصمیم بنگاههای صنعتی به منظور تعامل با نهادهای مذکور از منظر استراتژی جستجوی نوآوری از دیگر اهداف این پژوهش است. اطلاعات و داده‌های حاصل از نتایج پژوهشهای میدانی برای تجزیه و تحلیل و آزمون فرضیات پژوهش مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج پژوهش حاکی است که بیش از نیمی از بنگاههای صنعتی مورد مطالعه دارای ارتباط نسبتاً ضعیف با نهاد‌های علمی‌اند و صرف داشتن واحد تحقیق و توسعه(R&D) و اختصاص درصدی از فروش برای فعالیتهای R&D در بنگاههای صنعتی به افزایش تمایل بنگاههای مذکور به برقراری ارتباط و همکاری با نهادهای علمی منجر نشده است، بلکه بنگاههایی که پژوهشگران بیشتری در واحدهای R&D آنها شاغل بوده‌اند، ارتباط و تعامل نسبتاً بهتری دارند. در مجموع، شدت ارتباط و تعامل با نهادهای علمی در آن دسته از بنگاههای صنعتی بالاست که از توانمندی بالایی در اجرای تحقیقات پایه برخوردار هستند.