تحلیل ارتباط میان توانمندسازهای سیستم ساخت انعطاف‌پذیر انسانی در صنایع خودروسازی با استفاده از رویکرد نقشه‌ شناختی فازی

هدف مطالۀ حاضر تحلیل ارتباط میان توانمندسازهای سیستم ساخت انعطاف­پذیر انسانی مبتنی بر نقشه­ شناختی فازی در صنعت خودروسازی ایران می­باشد. مبانی نظری و تحلیل­های مربوطه با استفاده از قضاوت گروه خبره انجام گرفت. از آنجایی که اعضای گروه تمایل داشتند با متغیرهای زبانی و لفظی منظور خود را برسانند؛ لذا از مجموعه گسسته­ای از برچسب‌های لفظی در قالب نقشه­های شناخت فازی، بمنظور تبیین ارتباط بین توانمندسازها بهره­گیری شد. جامعۀ آماری دو نوع بوده است. جامعه اول شامل 20 نفر از خبرگان صنعت خودروسازی بوده که با سیستم ساخت انعطاف پذیر انسانی آشنایی داشته­اند. که از بین آن­ها 10 نفر به طور تصادفی انتخاب شده­اند. جامعه دوم شامل 320نفر از کارکنان شرکت­های شامل شرکت­های ایران خودرو، پارس خودرو، زاگرس خودرو، سایپا، کرمان خودرو، گروه بهمن و مدیران خودرو بوده با استفاده از فرمول کوکران 174 نفر به شیوه نمونه­گیری تصادفی برگزیده شدند. نتایج نشان داد کلیدی­ترین توانمندسازهای سیستم ساخت انعطاف­پذیر انسانی عبارتند از: تعهد کارکنان، پرسنل آموزش دیده، مشارکت و تعهد مدیریت ارشد، برنامه­ریزی بلندمدت مؤثر، وضعیت مالی مطلوب سازمان، کاهش هزینه نگهداری، فرهنگ کار در سازمان، رضایت کارکنان، مشوق­ها و پاداش­ها، و تکنیک­های عملیاتی و کنترل. پیشنهاد می­گردد با توجه به نقش و اهمیت جایگاه عامل انسانی در سیستم­ ساخت انعطاف­پذیر، یک نقشه راه در صنایع خودروسازی جهت جلوگیری از هدررفت منابع بویژه منابع انسانی تدوین گردیده تا بتوان در فرایند برنامه­ریزی استراتژیک جهت بروز نمودن اهداف و چشم انداز شرکت از آن بهره گرفت.