تحلیلی بر ارزیابی نگرش و گرایش دانشجویان دانشگاه پیام نورگرگان به عرفانهای نوظهور

هدف: هدف نوشتار حاضر، شناسایی نوع نگرش و میزان گرایش دانشجویان دانشگاه پیام نور گرگان به عرفانهای نوظهور بوده است. روش: این تحقیق از نوع توصیفی بوده که به روش پیمایشی اجرا شده است. یافته‌ها: تحلیل آماری داده‌های استخراج شده نشان داد 1/44 درصد دانشجویان احساس خود را نسبت به عرفانهای نوظهور ناخوشایند و تنفرآمیز بیان کرده‌اند. 5/48 درصد دانشجویان از وجود عرفانهای نوظهور آگاهی داشته، که از این میزان 3/33 درصد آگاهی خود را از وجود عرفانهای نوظهور از طریق برنامه‌های تلویزیون داخلی کسب کرده‌اند. همچنین 3/3 درصد دانشجویان در عرفانهای نوظهور سابقۀ عضویت داشته‌اند و 7/96 درصد تا به حال هیچ عضویتی در این گروهها نداشته‌اند. نتیجه‌گیری: دیدگاههای نظری و تجربی ارائه شده، قادر به تبیین مؤلفۀ مورد سنجش در بین جامعۀ آماری نمی‌باشد؛ زیرا غلبۀ رویکرد خاص‌گرایی در فضای ساختار فرهنگی و اجتماعی منتج از شیوه‌های اجتماعی کردن، نشانگر امعان نظر و عمل دانشجویان دانشگاه پیام نور در سطح هنجاری به لایه‌های بنیادین فرهنگی است؛ اگر چه نباید به این میزان خوشبین بود و اکتفا کرد. بر همین اساس، انتظار است دانشگاه و مدیران فرهنگی جامعه با آینده‌پژوهی نسبت به تحولات و تغییرات فرهنگی و اجتماعی، در راستای مصون‌سازی سرمایه‌های انسانی در مواجهه با هجمۀ فرهنگی، برنامۀ جامع تمهید و بستر اقدام عملی را محقق سازند.