تجزیه و تحلیل توانمندی‌های مؤثر بر موفقیت قابلیت ارتجاعی زنجیره تأمین با استفاده از رویکرد ترکیبی ISM و ANP (مطالعه موردی: شرکت سهامی ذوب‌آهن اصفهان)

مدیریت زنجیره تأمین، یک فلسفه جامع برای اداره کانال‌های توزیع از عرضه‌کننده تا مصرف‌کننده می‌باشد. قابلیت ارتجاعی را می‌توان، توانایی زنجیره تأمین برای واکنش در برابر حوادث غیرمنتظره و حفظ تداوم عملیات شبکه در سطح مطلوب بیان کرد. در این پژوهش، از رویکرد ترکیبی مدل‌سازی ساختاری تفسیری و فرآیند تحلیل شبکه ، به‌منظور شناسایی، تفسیر و تأیید توانمندی‌های عمده‌ای که بر موفقیت قابلیت ارتجاعی زنجیره تأمین تأثیر می‌گذارد، استفاده گردید. جامعه آماری پژوهش 35 نفر از متخصصان زنجیره تأمین شرکت سهامی ذوب‌آهن اصفهان می‌باشند .جهت جمع‌آوری داده‌ها ضمن استفاده از ادبیات این حوزه، با متخصصان شرکت ذوب آهن جهت ارزیابی و انتخاب توانمندی‌های مؤثر بر موفقیت قابلیت ارتجاعی زنجیره تأمین مصاحبه، و در نهایت 17 عامل شناسایی گردید. از پرسشنامه برای انجام مقایسات زوجی استفاده شده و سپس، چارچوبی مبتنی بر ISM جهت شناسایی روابط و تعاملات بین عوامل و روش ANPجهت رتبه‌بندی عوامل استفاده شده است. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که توانایی‌های موجودی بیشترین تاثیر را بر موفقیت قابلیت ارتجاعی زنجیره تامین دارد، سپس توانایی‌های چابکی و توانایی‌های انعطاف‌پذیری از لحاظ اهمیت در رتبه دوم و سوم قرار دارد. توانایی به اشتراک‌گذاری اطلاعات نیز کمترین تاثیر را در موفقیت قابلیت ارتجاعی زنجیره تامین دارد.