تجزیه نوری و حذف مالاشیت گرین از آب با استفاده از نانو فتوکاتالیست دی‌اکسید تیتانیوم

زمینه و هدف: مالاشیت گرین به‌طور گسترده به‌عنوان یک قارچ­کش، باکتری­کش و انگل­کش در صنعت آبزی­پروری استفاده می­شود. این ترکیب همچنین به‌عنوان یک عامل رنگ غذایی، افزودنی­های غذایی، مواد ضدعفونی‌کننده پزشکی، و همچنین به‌عنوان یک رنگ در صنایع ابریشم، پشم، کنف، چرم، پنبه، کاغذ، و آکریلیک استفاده می‌شود. ازاین‌رو، حذف مالاشیت گرین از پساب سیستم­های پرورش ماهی و صنایع نساجی، کاغذسازی و آکریلیک، به‌منظور پیشگیری از تأثیر نامطلوب آن بر ارگانیسم­های آبزی ضروری است. در این مطالعه، تجزیه مالاشیت گرین با استفاده از نانو ذرات دی­اکسید تیتانیوم تحت شرایط نوری UV بررسی شد. روش بررسی: به این منظور، تأثیر پارامترهایی ازجمله غلظت­های مختلف مالاشیت گرین (5/3، 7 و 14 میلی­گرم بر لیتر)، غلظت نانوکاتالیست (30/1، 60/2 و 20/5 میلی­گرم) و pH های مختلف (5، 7 و 9) در شرایط ثابت دمایی 25 درجه سانتی­گراد و شدت نور UV ثابت (12 وات، 230 ولت و فرکانس 50 هرتز) در طی 180 دقیقه موردمطالعه قرار گرفت. یافته­ها: بهترین نرخ تجزیه نوری مالاشیت گرین، در غلظت 5/3 میلی­گرم بر لیتر مالاشیت گرین، 9: pH و 60/2 میلی­گرم نانو ذرات دی­اکسید تیتانیوم مشاهده شد. اگرچه با افزایش نانو ذرات دی­اکسید تیتانیوم رانده‌مان و نرخ حذف مالاشیت گرین افزایش یافت، اما افزایش بیش­تر فتوکاتالیست تأثیری در افزایش رانده‌مان تجزیه نوری ندارد. افزایش pH (9) ممکن است از طریق افزایش تولید رادیکال­های آزاد بیش­تر نرخ حذف مالاشیت گرین افزایش یافت. افزایش غلظت اولیه مالاشیت گرین سبب کاهش رانده‌مان و نرخ حذف مالاشیت گرین گردید. بحث و نتیجه­گیری: ازاین‌رو تجزیه نوری مالاشیت گرین در حضور نانو فتوکاتالیست دی‌اکسید تیتانیوم تابعی از pH، غلظت اولیه مالاشیت گرین و غلظت نانو ذرات دی­اکسید تیتانیوم است.