تبعیت از درمان همودیالیز و رابطه آن با برخی عوامل دربیماران همودیالیزی مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی هاجر (س) شهرکرد

زمینه و هدف: عدم تبعیت از درمان مشکل شایعی در بیماران همودیالیزی است و به عنوان یکی از عوامل پیشرفت بیماری، افزایش شانس بستری و پاسخ نامناسب این بیماران به همودیالیز مطرح می باشد. با توجه به وجود فاکتورهای متعدد موثر بر عدم تبعیت از درمان و اهمیت این تبعیت در کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی، مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت تبعیت از درمان همودیالیز و رابطه آن با برخی عوامل دربیماران همودیالیزی مراجعه کننده به بیمارستان هاجر (س) شهرکرد انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، 71 بیمار واجد شرایط از بین 118 بیمار همودیالیزی با روش مبتنی بر هدف انتخاب شدند. اطلاعات دموگرافیک با استفاده از پرسشنامه و اطلاعات آزمایشگاهی و تبعیت از درمان بیماران در مرحله انتهایی نارسایی کلیه (ESRD-AQ ) جمع آوری شد. یافته ها: میانگین کلی تبعیت از درمان بیماران 192/45±858/60 بود. اکثر بیماران در چهار بعد تبعیت از درمان شامل تبعیت از داروهای مورد استفاده (56/3%)، رژیم غذایی (78/9%)، مایعات (70/4%) و برنامه دیالیز (78/9%) وضعیت متوسطی داشتند. سن و جنس بیماران با میانگین تبعیت درمان ارتباط معنی‌داری نشان داد (0/05>p). نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، تبعیت از درمان بیماران مورد مطالعه در حد متوسط بود که احتمالا با ماهیت مزمن بیماری، مشکلات اقتصادی معیشتی و کمبود آگاهی این بیماران مرتبط است؛ بنابراین، توجه بیشتر به علل عدم تبعیت از درمان در بیماران همودیالیزی ضروری می باشد.