تاثیر مورفین بر هورمون‌های تنظیم کننده‌ی گلوکز خون (انسولین، کورتیزول و اپی نفرین) در موش‌های دیابتی و غیردیابتی

چکیده مقدمه: نقش مورفین در تغییرات گلوکز خون شناخته شده است. این پژوهش با هدف بررسی سازوکار‏های هورمونی تاثیر مورفین بر گلوکز خون موش‏های دیابتی و غیردیابتی انجام گرفت. مواد و روش‏ها: موش‏ها به دو گروه دیابتی و غیردیابتی، و سپس هر گروه به زیرگروه‏های 1-کنترل (سالین + سالین)، 2- سالین+ مورفین، و 3- نالوکسان+مورفین تقسیم شدند. نمونه‏های خون به منظور تعیین گلوکز خون و هم‌چنین آنالیزهای هورمونی(انسولین، کورتیزول و اپی‌نفرین) دریافت گردید. یافته‌ها: در موش‌های غیردیابتی و دیابتی میزان گلوکز خون در گروه سالین+ مورفین، در مقایسه با گروه کنترل به ترتیب تا 3 و 1 ساعت کاهش معنی‏داری داشت، که این کاهش در گروه نالوکسان+ مورفین جبران گردید. پس از 3 ساعت، میزان انسولین در موش‏های غیردیابتی کاهش معنی‌داری را نسبت به گروه کنترل نشان داد که این کاهش در گروه نالوکسان+ مورفین جبران گردید. در حالی‌که انسولین در موش‏های دیابتی تغییر معنی‏داری نداشت. کورتیزول در موش‏های غیر دیابتی و دیابتی پس از 3 ساعت تغییر معنی‏داری را نسبت به گروه کنترل نشان نداد. اپی نفرین پس از 3 ساعت در موش‌های دیابتی و غیردیابتی کاهش معنی‏داری را نسبت به گروه کنترل نشان داد، که این کاهش در گروه نالوکسان + مورفین جبران گردید. نتیجه‌گیری: مورفین زیرجلدی موجب هیپوگلیسمی در موش‌های دیابتی و غیر دیابتی می‌شود. هیپوگلیسمی به دست آمده و کاهش انسولین در موش‌های غیردیابتی، و بدون تغییر ماندن آن در گروه دیابتی به احتمال زیاد از راه غیروابسته به انسولین صورت می‌گیرد.