تاثیر عملیات اصلاحی هلالی‌های‌آبگیر بر شاخص‌های پوشش گیاهی و مدل‌های توزیع فراوانی گونه‌ای (مطالعه موردی: مراتع نارون- سیستان و بلوچستان)

گیاهان دارویی در عرصه­های منابع طبیعی به عنوان یکی از مهم­ترین راهبرد­ها در زمینه سلامت، تجارت و فناوری مطرح هستند. کنگر صحرایی یکی از گیاهان دارویی و متعلق به خانواده کاسنی است. بر اساس نقشه تیپ­های گیاهی و اطلاعات موجود تعداد ۶۰ پایه گیاهی از گونه مذکور از چهار روی فعالیت­های اصلاح و احیای مراتع با هدف تولید علوفه، افزایش تنوع گونه­ای و پایداری اکوسیستم انجام می­شود. هدف از این تحقیق بررسی شاخص­های تنوع و غنای گونه­ای در مراتعی که در آن عملیات مکانیکی اصلاحی هلالی­های آبگیر انجام شده بود در مراتع نارون شهرستان خاش استان سیستان و بلوچستان می­باشد. بدین منظور در هر کدام از مناطق اصلاحی و شاهد به روش سیستماتیک- تصادفی تعداد 5 ترانسکت 150 متری مستقر و در امتداد هر ترانسکت تعداد 10 پلات دو متر مربعی به شکل تصادفی مطالعه شد. در هر پلات اطلاعات پوشش گیاهی شامل گونه، درصد تاج­پوشش و تراکم گونه­های گیاهی اندازه­گیری شد. جهت مقایسه شاخص­های مختلف تنوع بین دو منطقه از آزمون تی مستقل و برای رسم مدل­های وفور –رتبه­ای (سری هندسی، سری لگاریتمی، لوگ­نرمال و عصای­شکسته) از نرم­افزار PAST استفاده شد. نتایج نشان داد که کلیه شاخص­های تنوع در منطقه اصلاحی با منطقه شاهد اختلاف معنی­داری دارند، ولی بین شاخص­های غنا در دو منطقه اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد (٪ 5 = α). از بین مدل­های پارامتریک توزیع برازش شده  برای منطقه مورد مطالعه، مدل لوگ نرمال بهترین مدل بردازش شده بود که بیانگر حضور جوامعی به نسبت پایدار با فراوانی گونه­ای متوسط تا زیاد می­باشد. به نظر می‌رسد اجرای هلالی‌های آبگیر باعث شده است که پوشش گیاهی بطور یکنواخت در منطقه وجود داشته باشد و این تنوع گیاهی بهتر و پایداری بیشتر اکوسیستم را بدنبال داشته است.