تاثیر شیوه ورود به بازار ایران بر واکنش مصرف کنندگان ایرانی نسبت به محصولات خارجی

مالکیت بین کشوری که حاصل سرمایه گذاری های مستقیم خارجی و یا تفویض اختیار و مالکیت به شرکا محلی بوده، عامل مهمی در شکل دهی واکنش های هنجاری و احساسی در قبال محصولات خارجی است. همچنین ملی گرایی مصرف کننده و مقاومت ناشی از مسائل اقتصادی به عنوان عوامل کاهش دهنده تمایل به خرید محصولات خارجی مطرح هستند که مطالعات اندکی پیرامون روش های تعدیل پیامدهای آنها موجود است. در مطالعه حاضر اتخاذ شیوه ورود جایگزین صادرات که منجر به خلق نشانه های کشور خاستگاه ترکیبی میگردد، به عنوان روشی برای بهبود واکنش مصرف کنندگان ایرانی مطرح و برای اولین بار، نگرش و واکنش آنها در قبال محصولات با هویت ملی دوگانه (ایرانی-چینی) بررسی شد. به همین منظور تاثیر ملی گرایی و مقاومت مصرف کنندگان در قبال دو گروه از محصولات وارداتی و حاصل سرمایه گذاری مشترک، مورد بررسی قرار گرفته است. با استفاده از روش معادلات ساختاری، داده های جمع آوری شده از نمونه ای از مصرف کنندگان شهر اصفهان تحلیل شد. یافته ها نشان می دهد، اولاً، ملی گرایی و مقاومت اقتصادی مصرف کنندگان ایرانی دو عامل در کاهش تمایل و ارزیابی کیفیت محصولات با هویت ملی کاملا چینی هستند دوماً، ایجاد هویت ملی ترکیبی (ایران-چینی) از طریق سرمایه گذاری مستقیم خارجی چون منجر به ایجاد اشتغال و رشد اقتصادی میشود، باعث بهبود تمایل به خرید و ارزیابی کیفیت نزد مصرف کنندگان ایرانی خواهد شد. در بخش آخر ضمن بررسی نتایج پیشنهاداتی برای شرکتهای فرامرزی که قصد ورود به بازار ایران را دارند و مدیران برندهای داخلی شد.