تاثیر دوره غرقابی و نوع تغذیه نیتروژنی بر صفات کمی و کیفی سویا (Glycine max (L.) Merr)
نویسندگان
چکیده مقاله:
چکیده مبسوطسابقه و هدفدانه‌های روغنی پس از غلات، دومین ذخایر غذایی جهان را تشکیل می‌دهند. تنش‌های محیطی همواره یکی از مهمترین عوامل کاهش‌دهنده عملکرد و تولید گیاهان زراعی به شمار رفته و مقابله و یا کاهش اثر تنش‌ها به عنوان راهکاری مفید در جهت افزایش کیفی و کمی عملکرد محصولات مد‌نظر بوده است. غرقاب به شرایطی گفته می‌شود که قسمتی از ساقه گیاه در زیر سطح آب باشد. تنش غرقابی محدود‌کننده رشد و عملکرد گیاهان زراعی به‌خصوص در نواحی مرطوب می‌باشد و موجب تغییراتی در اجزای عملکرد، ظرفیت غلاف، عملکرد بیولوژیکی و کاهش عملکرد دانه در گیاهان روغنی می‌شود. با توجه به اینکه سویا یکی از مهمترین گیاهان روغنی کشور می‌باشد شناخت مجموعه عواملی که باعث بروز تنش غرقاب و در نتیجه موجب کاهش عملکرد سویا می‌شوند، امری ضروری است. بنابراین به منظور بررسی اثر دوره غرقابی و نوع تغذیه نیتروژنی بر کمیت و کیفیت عملکرد دانه سویا (Glycine max (L.) Merr) آزمایشی در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، در سال 1391 انجام شد.مواد و روش‌هااین آزمایش با آرایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی، در سه تکرار به صورت گلدانی انجام شد (برای هر تیمار 3 گلدان وجود داشت که که هر گلدان بهعنوان یک تکرار در نظر گرفته شد). فاکتور‌های مورد بررسی شامل: سطوح تغدیه‌ای در سه سطح (1- تلقیح با باکتری japonicum BradyRhizobium 2- عدم تلقیح با باکتری و مصرف کود نیتروژنه (اوره) 3- عدم تلقیح با باکتری و عدم مصرف کود نیتروژنه) و فاکتور دوم دوره غرقاب در چهار سطح شامل: صفر، 5، 10 و 15 روز بود. دوره غرقاب در مرحله رشد زایشی (R2) اعمال گردید. در این آزمایش عملکرد دانه، اجزا عملکرد دانه، درصد روغن و پروتیین دانه اندازه‌گیری شد.یافته‌هابر اساس نتایج این آزمایش نشان داد درصد روغن و عملکرد دانه در تمام سطوح تغذیه‌ای، طی تنش غرقاب دارای روندی کاهشی، اما درصد پروتئین دارای روند افزایشی بود. تفاوت معنی‌داری (05/0=α) بین سطوح تغذیه‌ای از نظر عملکرد، درصد روغن و پروتئین دانه وجود داشت. بالاترین عملکرد دانه (3/32 گرم در بوته) و درصد روغن دانه (3/26 درصد) در تیمار عدم تلقیح با باکتری و تغذیه با کود در شرایط عدم اعمال تنش غرقابی بدست آمد و کمترین عملکرد دانه (1/2 گرم در بوته) و درصد روغن دانه (11 درصد) در تیمار عدم تلقیح با باکتری و عدم مصرف کود در 15 روز غرقابی حاصل گردید. بیشترین درصد پروتئین دانه (37/39 درصد) در تیمار مصرف کود و بدون تلقیح با باکتری در 15 روز غرقابی و کمترین میزان آن (93/16 درصد) در تیمار عدم تلقیح و مصرف کود و عدم تنش غرقابی مشاهده گردید. نتیجه‌گیری نتایج این تحقیق نشان داد با کاهش مقدار نیتروژن قابل دسترس گیاه و افزایش دوره غرقاب، عملکرد دانه و درصد روغن بذر کاهش می‌یابد و نیز با افزایش مدت تنش غرقاب درصد پروتئین بذر افزایش پیدا می‌کند. نتایج این آزمایش همچنین نشان داد استفاده از کود اوره عملکرد دانه را نسبت به زمانی که گیاه سویا فقط با باکتری تلقیح می‌شود به طور معنی‌داری افزایش می‌دهد .
منابع مشابه
تاثیر دوره غرقابی و نوع تغذیه نیتروژنی بر صفات کمی و کیفی سویا (glycine max (l.) merr)
چکیده مبسوطسابقه و هدفدانه های روغنی پس از غلات، دومین ذخایر غذایی جهان را تشکیل می دهند. تنش های محیطی همواره یکی از مهم ترین عوامل کاهش دهنده عملکرد و تولید گیاهان زراعی به شمار رفته و مقابله و یا کاهش اثر تنش ها به عنوان راهکاری مفید در جهت افزایش کیفی و کمی عملکرد محصولات مد نظر بوده است. غرقاب به شرایطی گفته می شود که قسمتی از ساقه گیاه در زیر سطح آب باشد. تنش غرقابی محدود کننده رشد و عملک...
متن کاملSoybean [Glycine max (L.) Merr].
In this chapter we describe an Agrobacterium tumefaciens transformation method of soybean that utilizes mature half seeds and regeneration from the cotyledonary node region. This method results in fertile transformed soybean plants and transgenic seed in approximately 9 months. Using mature half seeds as starting material has proven to be a reliable method that does not require additional wound...
متن کاملبررسی فعالیت آنتی‌اکسیدانی، فلورسانس کلروفیل، میزان کلروفیل (a, b) و کارتنویید برگ تحت تاثیر دوره غرقابی و رژیم‌های مختلف تغذیه‌ای در گیاه سویا (Glycine max (L.) Merr
متن کامل
بررسی ژنتیکی هشت صفت کمی در سویا (Glycine max L. Merr.)
بمنظور تعیین میانگین درجه توزیع و پراکنش ژنهای غالب ومغلوب ونسبت ژنهای غالب ومغلوب درهشت صفت کمی در سویا‘ یک آزمایش دی آلل کراس با شش والد مختلف مورد بررسی قرار گرفت. والدین ونتایج F1 حاصل از دو رگی گیری دو بدوی ارقام مزبور در یک طرح آزمایشی مورد مقایسه واقع شد. بین تیمارها (والدین و F1ها) درمورد تمام صفات تفا وت معنی دارمشاهده گردید و با روش رگرسیون که بوسیله هی من پیشنهاد شده بود بررسی گرافیک...
متن کاملاثر مقدار آبیاری بر خصوصیات کمی و کیفی سویا (Glycine max L) رقم هابیت
به‌منظوربررسیتأثیرمقدار آبیاریبرخصوصیاتکمیوکیفی سویا، آزمایشی درقالبطرح بلوک‌هایکاملتصادفیباسه تکراردرکرمانشاه، در تابستان 1394اجراشد. تیمارهای مورد مطالعه شامل هشت تیمار 100%(T1)، 120% (T2)، (T3) 80% و (T4) 60% نیاز آبی در تمام مراحل رشد گیاه و (T5) 80% و (T6) 60% نیاز آبی در مرحله رشد رویشی و همچنین و (T7)80% و (T8) 60% نیاز آبی در مرحله رشد زایشی بود که در مورد تیمارهای T5، 6T ،T7، و T8 در خ...
متن کاملاثر گونههای میکوریزا بر صفات کمی و کیفی سویا (Glycine max L.) با اعمال سیستمهای آبیاری تحت فشار
بهمنظور بررسی همزیستی میکوریزایی گیاه سویا رقم ویلیامز، تحت سیستمهای مختلف آبیاری آزمایشی بهصورت کرتهای خرد شده بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ارومیه طی سال 1394 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شـامل سیستمهای آبیـاری (قطرهای و بارانی) بهعنوان فاکتور اصلی و گونههای مختلف قارچ میکوریزا (بدون تلقیح، Funneliformis mosseae،Rhizophagus intraradices و Simiglomu...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 22 شماره 3
صفحات 55- 78
تاریخ انتشار 2015-11-22
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023